Benim hiç bisikletim olmadı...

bisiklet bir imgedir, herkesin istedigi, sahip oldugu yada olamadıgı... ben bisiklet tutkusu adlı yazımda bunu henuz anlatmıstım ki...http://blog.milliyet.com.tr/Arsiv.aspx?UyeNo=623942&KategoriNo=144 sizin başlığınız üzerine hemen atladım...Aama ben bisikleti olmuş biri olarak sizi neden mi anlıyorum? Epey zaman sonra enyakın cocukluk arkadasımla (-ki durumları bizden daha iyiydi) karşılaştığımızda içindeki bu yarayı paylaşmış ve bu olayın önemini anlatmıştı. Ben de mesleğim den ötürü bu olayı kişilerin iş yaşantılarıyla ilişkilendirmekten alıkoyamadım kendimi. Düşündüm, arkadasım bisikleti istiyordu ama; ya yeterince bunu belli etmedi, ya istediğini alabilecek gücü yoktu yada başka isteklerinin arasında bunu elde edemedi. Ben genellikle cocuklugumdan beri bir şeye yogunlaşır, onu elde edene kadar uğraşırdım. yazımda anlattığım gibi atılmış bisikleti alıp ugrasarak amacıma kavustum. Aslında tum karar anlarında ortaya cıkmıyor mu? bisiklet, hep başka imgelerle karşımıza çıkmıyor mu