- Kategori
- Şiir
Özlüyorum seni..
Yanımdayken
Özlüyorum
seni
Yanımdayken
Hadi
dokunmama izin ver kirpiklerine
Parmaklarım gözlerinden süzülen yaş artık
Güneşin doğmadığı bu şehirde
Gün yaşananla sınırlı
Anlasana Bakışlarından ötesi yok artık..
Özlüyorum seni
Yanımdayken.
Bir yudum su olmak dudaklarında
Bir parça ekmek belki
evinde
sofranda.
Çekmecendeki yarım kalmış parça çikolata
bunaltan sıcaklarda ofisinde ki klima
belki de gecenin sarhoşluğunda
serbest kalmış çocuk aklımla
hissetmekten öte
âşık olmak istiyorum.
Ben
seni
özlüyorum.
Yanımdasın
odamda
yatağımda
çocukluğuma renk katan anamla
sabah kahvaltısında.
İzin ver saç tellerine dokunayım.
Her birine ayrı ayrı.
Her dokunuşta
Seni sevdiğimi fısıldayayım.
Biliyorum ki
sen alacakaranlıkta kaybolan fısıltıları seversin
birde şarabı.
Acele etme dersin
bekle yarınları.
Ömrün yok o kadar
gücümde inan sınırlı
kapıdaki yaşlı adam
hayatımın anlamı.
Özlüyorum seni.
Yanımdayken.
Kaçalım dersen gelirim
neresi diye sormadan.
Bavula üç beş fotoğraf yeter
iç cebinde şekerleme
ama kahve dersen
almayalım derim.
Uykusuzluk başa bela
bu kaçamak
kaçışlarda.
İzin ver
hayallerine dokunayım.
Bana imkânsız deme
Benim rüyalarım
hayat çizginde saklı.
Ve
çingenelere göre
bir kaç kuruş atınca
bizim
kaderimiz
Aynı.