- Kategori
- Şiir
Paris'in ışıkları

(Eiiffel) Paris te Eyfel'in karşısına oturmuşum/Oturmuş da bir şarkı tutturmuşum/Şu Eyfel'in ince uzun demirleri/Vay demirleri/Tepesinden Paris'i gören Dinlemez emirleri /Koyverir semerleri /
Paris’te Eyfel’in karşısına oturmuşum
Oturmuş da bir şarkı tutturmuşum
Şu Eyfel’in ince, uzun demirleri
Vay demirleri,
Tepesinden Paris’i gören
Dinlemez emirleri
Koyverir semerleri,
Vay...
Şimdi devam et,
Bu yol boyunca işte Şanzelize
Vay Şanzelize
Şanzelize’den öteye
“Işık Şehir”, güzel mi , güzel..
Ama nazlı .. Kendi bilir…
Ama daha da yürürseniz
Sevgiliniz kolunuzda taa..
Zafer Takı’na kadar gelirsiniz
Ondan sonrasını
Siz bilirsiniz…
Sonrası Sen Nehri,
Bütün Parizienler bu nehri iyi bilir.
Sevgiliniz , Mari Tüdor
Josephine Baker’dan olmasa bile,
Miereille Mathieu’dan şarkılar söyleyebilir…
Siz yeter ki Notre dame Katedral’nin
Önüne kadar yürüyün,
Biraz sabrederseniz ki, gün o gündür
Katedral’in Kamburu’nu görmek
Bile mümkündür.
Louvre Müzesi’ne uğramaya sakın unutmayın
Mona Lisa’yı uzunca seyredip
Sevgilinizi huylandırmayın.
Bırakın, kendini dünyanın en güzeli kızı sansın
Ve sizin tek sevgiliniz olduğuna inansın.
Paris’te sakın Napoleon’u aramayın
O kendini tiran ilan ettiğinden beri
Sürgündedir.
Ve sevgilisi Josephine’i çok
Çok özlemektedir.
Bırak yıkıldığı yerde kalsın
Bütün sevgililer
Zaten sonunda kaybetmektedir.
Gece olunca Montparnasse’ye uğramaya unutmayın
Montmartre meyhanelerinde, Lautrec , Pablo Picasso, Salvador Dali,
Claude Monet, Vincent van Gogh ve Amedeo Modigliani' yi
Aramayı hiç unutmayın.
Gerçi hiç birini bulamazsınız ama
Siz aramadan geri durmadınız ya
Reprüdüksiyonlarından satın aldınız ya
Siz ona bakın.
Şöyle Eyfel’den uzaklara bakarsanız
Ufukta, görürsünüz,
Galya’lılardan var bir akın
Paris’in sonu galiba yakın
Mari Tüdor’u sana vermezlerse,
Ey Franklar,
Her yeri yakın
Her yeri yakın…