Parlamentoda Sert Tartışma-Kavga Olur Kardeşim... Asıl Bu Yoksa Kork!

Bütçe tartışmalarında TBMM’nde sert tartışmalar oldu. Geçmişte de olmuştu, gelecekte de olacak.

Gerek sohbet ortamlarında, gerekse yayın organlarında, marifetmiş gibi, TBBM’ndeki herhangi bir sert tartışmanın ardından milletvekilleri kabalıkla, seviyesizlikle, medeniyetsizlikle eleştiriliyor.

Meclisi ve milletvekillerini bu şekilde itham eden kesimlerin, tartışmanın sertliğe, kavgaya ve kabalaşmaya varma nedenleri üzerine fikir yürüttüklerine ise pek de şahit olmuşluğum yok.

Ve ben de bu eleştirilerde bulunanların cahil ve bilgisiz olduklarını düşünüyorum.

TBMM faaliyetlerinde sert tartışmaların olması, bu tartışmaların git gide kabalaşmaya, itiş kakışa, hatta kavga etmeye ve küfürleşmeye varması, öyle, efendilik, kibarlık taslama adına toptan mahkum edilebilecek kötü bir şey de değil, kusura bakılmasın.

Hatta, iyi bir şey.

Bu tartışmalar nereden çıkıyor?

Çıkar çatışmalarından.

Demokrasilerde çeşitli toplumsal ve sınıfsal kesimler parlamentolarda farklı partiler tarafından temsil edilir.

Çoğunluğu elde eden taraf iktidar olur, diğerleri de muhalefette kalır.

Bu andan itibaren gerek yasama faaliyetleri ve gerekse meclis içinden çıkan hükümeti denetim faaliyetleri süreci başlar.

Bu süreç, farklı sınıfsal ve toplumsal çevrelerinin çatışan çıkarlarının sözcülüklerini yapan parlamenterler arasındaki tartışma dönemidir.

Gerçek demokrasilerde bu tartışmaların yaşanması ve zaman zaman karşılıklı sertleşmelere tırmanması olağandır.

Tartışmaların sertleşmesi aslında bir sağlıklı duruma işaret eder.

İktidarların ezici çoğunluğa sahip oldukları ve muhalefetin sayısal sebeplerle etkisiz kaldığı ortamlarda sert tartışmalar yoksa asıl bu durumdan korkmak gerekir.

Kibarlık gösterişi adına al gülüm – ver gülüm bir iktidar/muhalefet ilişkisinin, itirazsız tartışmasız bir iktidar-muhalefet ortamının yararlı olma ihtimali yoktur.

Millet meclislerinde kavga olur ve olmalıdır.

Meclisteki her sert tartışmayı ve kavgayı, tartışma konularının ve sebeplerinin dışında değerlendirip “aman ne kaba insanlar…” şeklinde sahte ve yapmacık kibarlık edalarıyla öne çıkarmak pek de matah bir iş değildir.

Bırakın şimdi, Meclisteki tartışmaları bahane ederek kendinizi kibar gösterme adına milletvekillerini ve meclisi “seviyesiz olmakla” suçlamayı da kendinize bir sorun bakalım, kim neden kavga ediyor, ondan haberimiz var mı?

Hiç işte… laf olsun, torba dolsun!

Kenan IŞIK