Parmağını ısıracaksın

Gözlerin çakmak çakmaktı.

Yüzün ay gibiydi.

Ellerin bembeyazdı, pamuktu sanki.

Ben onlara bakıp yanıldım.

Kalbinde, ellerin gibi tertemiz, sıcacık sandım.

Keşke, ellerin kirli olsaydı da yüreğin tertemiz.

Bilseydim, kirli bir el tutardım önceden.

Kirli bir el tutsaydım eğer,

Temiz elli; kirli ve acımasız bir yürekten,

Daha insaflı olurdu en azından.

Değişen sen oldun sonradan.

Ben, hala eski benim, hiç ama hiç değişmedim.

İyi ki vardın, seni tanımışım.

Sayende, yaşamdan çok dersler aldım.

Sakın ola zannetme ki;

Ben yas tutacağım.

Senin bana veremediklerinin, kat ve kat,

Çok daha fazlasını, Sıcacık bir yürekte bulup,

Dolu dolu mutlu yaşayacağım.

Sende, duyunca inanmayacak, belki şaşıracaksın.

Her zaman, hayrete düştüğünde yaptığın gibi.

Parmağını ısıracaksın…

Saadettin Güven

İstanbul