Pazar sendromu (GÜNLÜK 1)

Neden konu belirtmem gerekiyor anlamıyorum? Konum filan yok benim günümü, düşüncelerimi, hissettiklerimi sınırlamadan kategorilemeden yazmak istiyorum. Çok mu zor! Bir anda bir sürü düşünce nasıl geçebiliyor aklımızdan? Görüntüler, kişiler, müzik, anılar, kokular...Nasıl bir kütüphanedir bu beynin kıvrımları?

Pazar günlerinden özellikle de hava karardıktan sonra hiç hoşlanmıyorım. Bu sendromu da bizim şu şahane beynimizin kıvrımları yaratmıyor mu hani şu aynı anda binbir çeşit düşünceyi kıvrımlarına sığdıran beynimiz! Anlamlandırmalar... Biz neye hangi anlamı yüklersek o oluveriyor birdenbire. Pazartesi sendromu bende Pazar gününe geçti işte. Hep öyleydi bende zaten.

Yarın iş var ve ben yorgunum. Bir sürü toplantı görevler görevler görevler yetişemediğim bir sürü ıvır zıvır!

İnsan kontrolünden çıkmış bir aracın sürücüsü olduğunu ve yolun nerelere varacağını bilmediği zamanlarda yaşayabileceği panik ve korkunun tanımını nasıl yapabilir? Bu anlamı yüklememek gerek beyne. Yarın da bir şekilde geçecek Kalem_lik ...Uyku vakti...

( Kalem_lik' in isyan dolu kaleminden...)