Pembe düşler

Merhaba!..

Bakışlarında ki hüznün lav’lara dönüştüğü kız.

Merhaba!...

Hüzün insanı bu kadar mutlu ve mutluyken bile çaresiz kılar mı?

Ateş fışkırırken ormanı yakmamak için yol değiştirebilir mi?

Veya yağmur sel olup bir ırmağa karışmayı istemez mi?

Sadece gece açan çiçekler gündüzlere özlem duymazlar mı?

Belki de gündüz açan çiçekler gece açanlara özlem duyuyorlardır, kimbilir…

Sen çok konuşmayı sevmiyorsun biliyorum ama senin yerine ben konuşuyorum, kızmıyorsun değil mi?

Bu kadar çok kelimeleri nereden bulabiliyorum, ben bile anlayamadım.

Benimle birlikte olmaktan sıkılmıyorsun umarım, seninle sohbet çok güzel.

Evet hep ben konuşuyorum çünkü seni anlatacak çok şeyler var ve bunların bir çoğunu hatırlıyorum.

Eğer sen hatırlamayı istersen ben seve seve sana hatırlatmaya çalışabilirim dilimin döndüğü ve kelimelerimin yettiği sürece.

En çok hatırlamayı istediğin şeylerden biri gelinliğin, bir diğeri de…

Bu diğer bence sonraya kalsın, olur mu?

Pembe düşler, gülen gözler, bembeyaz tüller ve ak bir gelinlik...

Seni anlatmaya yeni başlamışken bu kelimeler seni tam anlamıyla tarif ediyor.

Senden bir kaç şiirsel sözcük;

Pembe düşlerim...

Beni baş başa bırakın pembe düşlerimle.
Bembeyaz tüller altında gülen gözlerim
ve ak gelinliğimle.
Ne olur bir söz söylemeyin
susun! Yalvarırım.
Mutluluğu dinlemek istiyorum içimde.
Ak gelinliğimi kara yapmayın.
Gidin, hepiniz gidin
Düşüncelerim sizde.
Şimdi yalnızca pembe düşlerimde
Ak gelinliğimle
Mutluluğu düşlemek istiyorum.

Senin pembe düşlerin benim gerçeklerim oldu, gerçekler mutluluğu engeller mi bilmiyorum. Bildiğim sadece sen ve senin yaşadıkların.

Tekrar görüşmek üzere. Bir daha ki buluşmamızda lav’lar değil gülücükler taşsın gözlerinden.

Tülin KARAMAN