Profesyonellik projesi - PP

I.BÖLÜM

Ana karnına düştüğünüz andan, doğduğunuz ana dek herşey karanlıktır. Doğdunuz ve gözlerinizi açtınız.. Ne kadar masum ve amatörsünüz.. Annenize her bakımdan muhtaçsınız.
O ne verirse, ona razı ve mecbursunuz. Önce beşiğinizi, sonra Dünya'yı öğreneceksiniz. Ne kadar da çok bilgi gerekiyor. Sanki gökten zembille atılmışsınız. İlk öğrendiğiniz, ana kucağı ne güzel ve sıcak. Hayat yolunda ilerlerken, her kucağın böyle olmadığını, göreceksiniz. Geriye bakarken ne kadar amatör yaşadığınızı anlayıp, neden bana profesyonelliği
öğretmediler, diyerek, hayıflanacaksınız..
İnsanların ve toplumların profesyonel olması gerektiğini anladığınızda, inşallah yapacak işler kalmıştır. Gidilecek yol vardır. Bu yoldan gidecek yönetici ve insan vardır, inşallah...


PROFESYONEL NEDİR VE KİMDİR?

Profesyonel kelimesinin sözlük anlamı, amatör karşıtı, işleri para karşılığı meslek edinen kimsedir.
Kelimeyi aşağıdaki gibi yorumlamak mümkündür:
Profesyonel, hata ve yetersizlikleri araştırır ve düzeltir, zaten bu nedenle profesyoneldir.
Profesyonel, sorunun üzerine gider, amatör sorunun etrafında dolaşır ve asla hedefe varamaz.
Profesyonel, işine sarılır, amatör elinin ucuyla tutar.
Profesyonel, mesai saatini aşsa da , işlerini neticeye ulaştırır, amatör sabah 8 akşam 6 sendromuna yakalanmış, mesai bitti mi benim işim de biter, noktasındadır.
Profesyonel, iş tanımlarından daha geniş sorumluluk hissi taşır, amatör ben burada sadece çalışıyorum, der.
Profesyonel, iş tanımının dışına taşsa da, işin gereğini yapar, amatör bu işler benim görevim değil der.
Profesyonel, işini yapmak için, gerekli yetkiyi ne yapıp edip elde eder, amatör, sorumluluk çok, yetkim yok , diye sızlanır, durur.
Profesyonel, yapabileceği işi " ben bu işi yaparım " diye üstlenir, amatör " valla kardeşim, ben profesyonelim, istediklerim olmazsa giderim " diye koşullandırır.
Profesyonel, orta yetenekli personelle de görevini başarır, amatör " iyi adam yok ki " diye sızlanır.(Yorumlar:antoloji.com'dan)

Yukardaki yorumlarda ortak özellik, iş ve yapmaktan bahsedilmesidir.
Benim yorumuma göre;
Profesyonel, yukardaki yorumların sentezi, kendini bildiği ve bulduğu andan itibaren üzerine aldığı değişik adlardaki sorumluluklardan ve görevlerden , yaşadığı ülkedeki kanunlara göre, üzerine alması gereken, değişik adlardaki sorumluluk ve görevlerden, süresiz olanları hayatının sonuna dek, süreli olanları ise süresi sonuna dek, titizlikle ve mükemmeliyetçi dürtüyle sürdürmesi gereken , 18 yaş üstü bedenen ve aklen sağlıklı insandır.

Buraya dek 11 profesyonel tanımı yaptım. Kelime anlamında para karşılığından bahsedilmektedir.Son tanımda ise, para yoktur. Hani para karşılığı yapılan işlerde genellikle daha bir titizlenilir, daha bir ciddi çalışılır. İşte o ciddilik vardır profesyonelde. Son tanımdaki kavramları açalım;

18 yaşındaki kadın veya erkek, yasal olarak, tüm yaptıklarından ve yapmadıklarından sorumludur. Kendini bulmuş ve kendini bilmektedir.Bu kişi yaşarken, ana, baba, öğretmen, sürücü, vatandaş, vergi mükellefi, bankacı, vali, başbakan, parti lideri, vb. olabilir. Bunların her biri sorumluluk veya görev demektir. Bazıları kısa sürer. Bazıları , ana baba gibi, hayat boyu.. Tüm görev ve sorumlulukları yerine getirirken, profesyonel olmak gerekir. Profesyonel hangi kriterlere göre iş yapıyorsa, insan da o kriterleri daima ve titizlikle uygulamalıdır.


Profesyoneli sadece iş ile sınırlandırmamak, hayatın her alanına, her zaman sokmak lazım. Hayatın alanlarını ev, iş, sokak, mahalle, şehir, ülke coğrafyaları ile insanlık, vatandaşlık, okul, resmi daireler, her türlü meslekler, kültür, sanat, spor, turizm, trafik, ekonomik varlıklar şeklinde örnekleyebiliriz. Zaman kavramını sabahtan akşama, ilkbahardan sonbahara, gençlikten yaşlılığa doğru yayabiliriz. Ülkeden sonra kıta, kıtadan sonra Dünya ve şimdilik Ay, son coğrafik alandır.Ay'daki profesyonellikte, oraya insan veya uydu gönderen, ülke devletlerinden bahsedebiliriz.

Hayvan ve bitkilerden bu özelliği beklemek, şu teknolojiyle abestir. Robotlar ise, insan ürünüdür ve yazılımlarına göre farklılaştırılabilmektedirler. Geliştirilen robotlar insan kontrolünden çıkabilir mi? İlerde belki profesyonel robotlardan ve kriterlerinden söz edebiliriz.. Sirk ve gösteri merkezlerindeki yunus, fok, köpek, at, ayı, maymun, vb hayvanların gösterileri, yine insanın öğrettikleriyle sınırlı ve insanın profesyonelliğiyle ilgilidir.

Dolayısiyle, insanların profesyonelliğidir, gerekli olan. İnsan belli bir yaşa gelince, kendini bilmeye başlar. 18 Yaş, kanuni bir kendini bilme yaşıdır. Kanun, kişiyi bu yaşta her sorumlulukta reşit saymıştır. Okula başlama yaşı, evlilik yaşı, sigortalı olma yaşı kanunlarda vardır. Bu yaşlardaki insanlar da kısmi ve sadece o özel konu ve sorumluluklar için, kendini bilme yaşındadır, denebilir. Kendini bilmesi ve bulmuş olması gerektiği yaş olan 18 yaşındaki insandan , artık profesyonellik beklenmelidir. 18 Yaşından akli melekesini ve sağlığını yitirene dek, insan, profesyonellik kurallarına uymalıdır. Bu kurallara ne kadar uyarsa, o kadar başarı, o insanın olur. Uymazsa, ne mi olur? Ele güne muhtaç olur. Kapısına haciz gelir. Kredi kartı mağduru olur. Başarısız esnaf, memur, pazarlamacı, vb.olur. İktidara gelemeyen parti lideri olur. Başarısız anne baba olur. Aç kalması olasılığı olur, hatta , zaman zaman aç kalır. Ramazan çadırlarında karnını doyurabilir. Siyasi partilerin oyuncağı olabilir. İşten atılabilir. Onurunu ayaklar altına alıp, istemediği işler yapabilir. Katil, dolandırıcı, yandaş, rüşvetçi, ya da şerefsiz olabilir.

İnsanın kendini bilmediği ve bulmadığı yaşlarda, bebek ve çocuk iken, neler olur ? O yaşlardaki insandan neler beklenmelidir? Ya da kim beklemelidir?


BEBEK VE İLKÖĞRETİM ÇAĞI ÖNCESİ ÇOCUK

İnsan yürümeye ve konuşmaya başlayana (genellikle 2 yaşına) dek bebektir. Bebek ağlar, güler, (normal ailede) annesinin memesini , hayatın cilvelerine göre sütannesinin, teyzesinin veya hayırsever bir yakınının memesini, ya da biberonu emer. Sonra mama yer. Altını pisletir. Kimi beze, kimi de pahalı hijyenik çocuk bezlerine yapar. Çoğunlukla annesi bebeğin altını temizler. Bebeğe kim bakıyorsa onun inisiyatifi, onun bilgisi ve ilgi derecesi önemlidir. Bebeğin sağlığı ve beyninin sağlıklı bilgilerle donatılması, annesinin veya bakıcısının donanımına bağlıdır. Bebekten bu nedenle profesyonellik beklenemez.

2 Yaşından okula başlayana dek ( 6-7 yaş ) yürüyen, oynayan, zıplayan ve konuşan Çocuk, kendini, evde gördüklerini, kendisini götürdükleri çocuk bahçesini, komşuları, alış veriş merkezlerini, eğlence yerlerini, denizi, yaylaları, metroyu, minibüsü, vapuru, otobüsü, vb. öğrenmekle meşguldür. Tabii bu saydıklarımdan hangileri kendisine gösterilmişse, onları öğrenebilir. En çok da bu yaşlarda hafıza kartına önemli bilgiler kaydeder. Ona söylenenler ve gösterilenler bu yaşlarda kişilik abidesinin temelini oluşturmaya başlar. Ne kadar doğru, ne kadar yapmacıksız ise , bilgiler, çocuk , o kadar iyi yetişir. Bebeğe, bebek kelimeleri ile değil, düzgün ve doğru kelimelerle yaklaşılmalıdır.
Ne yazık ki, mahalledeki sokakta çocuğa öğretilenler, aile kontrolü dışındadır. Aile bunun için çocuğuna sürekli ilgi göstermelidir. Kanun ve akrabalar, ebeveyn, yani kimse, çocuktan profesyonellik beklemez . Çünkü, çocuk henüz kendisini bilmemektedir. Bekleyen varsa, aklından zoru vardır ki, ona ilgili doktorun yolu gösterilmelidir.


İLKÖĞRETİM ÇAĞINDAKİ ÇOCUK

6-14 Yaş dönemindeki çocuk, ilköğretime gidiyorsa, çağdaş temel bilgileri, okulunun kriterlerine göre alacaktır. Okulun kriterleri, siyasi iktidarın kriterlerine uygun olacaktır. Ebeveyn okul kitaplarını gözden geçirmeli ve bilgilerin doğru olduğunu kontrol etmelidir. Çocuk ilkokula değil de kuran kursuna gidiyorsa, çağdaş bilgileri alması mümkün değildir. Çünkü, kuran öğretilir ve iş hayatında din kuralları uygulanmaz. Felsefi açıdan bakarsanız, din kuralları gereklidir. Ama yeterli değildir. Çocuk, içinde yaşadığı toplumun yasal kurallarına da uymalıdır. Uymazsa, kısmen kendisi, ama daha çok, ana baba zarar görür. Bunun için çocuk okullara gitmelidir. İlkokul-üniversite yolunda gitmelidir. Çocuk ne okul, ne de kursa gitmiyorsa, mahalle, sokak, tanıdık, tanımadık, bilgili veya cahil, tüm insanların söyledikleri ve gösterdikleri onun eğitimi demektir. Bu eğitim, ona gerekli ve yeterli hayat bilgisini, iş fırsatlarını veremez. Profesyonel insan olma olasılığını çok zayıflatır. Ama, doğuştan gelen yetenekleri, bazı çocuklara, şanslarının da katkısıyla, istisnaen, kısmi başarıyı getirebilir.

(DEVAMI VAR)