Rahat olmasını beceremeyen Adam!

Haklısın Mavi, ben o adamım.

Bir akşam girerim içeriye. Ortada hiçbir şey yoktur. Ama  bende vardır. Negatif fışkırırım. Şaşırırsın. Ortada bir şey yok ki!? Bir neden ararsın....

Ben "aratan" bir insanım.

İyice gömülürüm kendime. Ben dışında her şeyi yok sayarım. Bu vurdumduymazlığımla vururum çevremdekileri.

Kendi nefretimde siyah siyah şımarırım.

Beyefendiye kimse dokunmayacak! Kendi halinde bırakılacak zat! Ona dokunan yanar! Oh ne ala bencillik!

Bırakın, dilediğince esip gürleyip, yatsın.

Tanıyorsunuz beni. Ben buyum. Bu kadarım. Bu kadarcık! Böyle kabul edin beni. Dedim, dedim defalarca; ah masumiyetim, ahh!

Yaaaaaa!!!

1. Not: Genel hayat kızgınlığı özel hayatı fena dalgalandırabiliyor; işte: ADAM!

2. Not:

Ondan bundan çok

kendine kızıyorsun;

kızdıkça, kızarıp

kızartıyorsun etrafını;

ah bir

rahat olmasını

becerebilseydin,

ah!

Ş.Y.