Rasih Nuri İleri’yi yıldızlara uğurlarken

[1] Rasih Nuri İleri’yi Yıldızlara Uğurlarken

Bir Anekdot :

Beş altı yıl oluyor; kimi yoldaşlarımız TKP'nin kuruluş yıl dönümü 10 Eylül’de İstiklal Caddesinde bir etkinlik düzenlemişler; incelik göstererek bizi de bu kutlamaya çağırmışlardı.

Kapıdan girer girmez baktım ki tam karşıda  Rasih Nuri İleri ile Şahabettin Bakırsan yan yana birer koltukta oturmaktalar. Kendilerine yöneldim:

-- "Ooo genç yoldaşlar, sizleri buralarda görmek ne güzel!" diyerek selamladım kendilerini, hal hatır sordum. "Genç yoldaşlar" iltifatı hoşlarına gitti; "Söyle söyle, yalan da olsa hoşumuza gidiyor." dercesine muzipçe gülümsediler.

Rasih Nuri İleri, Şahap Amca'yı göstererek:

-- "Bu arkadaş az önce bana ahlaksızca bir teklifte bulundu."  dedi.

Büyük bir merakla:

-- "Hayrola, nasıl bir teklif?" diye sorduğumda şu karşılığı verdi:

-- "Diyor ki : ' En az 30 yıl daha yaşayalım da bu gençlere öne geçme fırsatı vermeyelim."

*****

Her biri bir asra yakın uzun bir ömür süren Rasih Nuri İleri, Şahabettin Bakırsan, Boz Mehmet, Şoför İdris ve halen yaşamakta olan ve ileri yaşına karşın üretmeyi ve adından başka komünizmle ilgileri olmayan nasyonalist kalpazanlara karşı mücadeleyi sündürenVedat Türkali için şunları belirtmek isterim:

·        Bir devrimcinin savaşın coşkulu ortamında göğsünü kurşunlara açarak düşman sınıfın vurucu güçlerine saldırması ve toprağa düşmesi ya da darağacına korkusuzca yürüyüp, sosyalist inançlarını, düşman sınıfa karşı nefretini haykırarak sandalyeyi kendisi tekmeleyerek can vermesi kolay bir şey değildir. Ne var ki bunlar mücadele tarihimizde seyrek rastlanan  kahramanlıklar da değildir. Ve en az bunlar kadar zor, bir başka tutarlılık, başka bir kahramanlık vardır ki mutlaka altını çizmek, değerini vermek ve geleceğe taşımak gerekir: O da;

Uzun bir ömür içinde kendine asla ihanet etmemek, inançlarına, sosyalist idelere, devrimci ahlaka ...  bu yüce değerlere son nefesine kadar  sıkı sıkıya bağlı kalmaktır. En ağır baskılar altında, siyasi gericilik dönemlerinin koyu karanlığında içeride-dışarıda yapayalnız kaldığında bile sarsılmama,  devrimci iyimserliğini ve çalışmasını sürdürme kararlılığı. Hani, Lenin’in “Zor zamanların sınavından geçmiş devrimci sağlamlık” dediği nitelik. Hareketimizin bu ulu çınarlarından örnek almamız gereken bu inat ve ısrardır.  Bir asra yaklaşan çok uzun bir ömür boyu, kendilerini sürekli geliştirmeleri, ancak değişmemeleridir.

Söylemeye gerek yok; her biri ayrı ayrı teorik ve pratik doğruları ve yanlışlarıyla Komünist hareketin nesnel tarihi yazıldığında orada yerlerini alacaklardır.  Ancak hiç sarsılmayan devrimci kararlılıkları hep takdir ve hayranlıkla yad edilecektir.