Reform

Bu haftanın gündemi hiç kuşkusuz ki, Mardin Bilge Köyü katliamıydı. Tüm medya bir şeyler yazdı çizdi. kimi cahillik dedi, kimi töre ve koruculuk dedi.

Geçen yıl şeker bayramında ikamet ettiğim caddede yürürken henüz 6-12 yaşlarında çocukların ellerinde oyuncak tabancalarla bankamatiklere, banka ve resmi binalara tetik çektiklerini, ilköğretim okulu bahçesine defalarca maytap(çok gürültülü bomda) attıklarını yoldan geçen polis araçlarına tetik çektiklerini gördüm. Kendi kendime söylendim acaba biz nereye gidiyoruz bu ülkenin sonu ne olacak, oyuncak tabancalar ile mermi sıkan bu çocuklar 18-20 yaşlarına gelince ne yapacaklar? Çok üzüldüm. Eğitim sistemimizde bir hata mı var yoksa dedim.

Kendi çocukluk yıllarımı hatırladım. Bende oynadım oyuncak tabanca ile, kömen derdik o zamanlar anlamı ne ise, o zamanlar tabancalar mermi atmıyordu, su tabancaları vardı. Mantar tacancaları, ben okul bakçesine bomba atmadım. Hele hele polis aracına mermi sıkmadım. Nereye böyle, her taraf silah her taraf kap kaç hırsızlık ben çocuklarımın geleceğin den endişe duyuyorum. Adalet sistemimiz çökmüş gibi, bazen yaşamaktan nefret ettiğim zamanlar da olmuştur.

Sonuç olarak bu ülkenin reformlara ihtiyacı var artık. Kesin eminim.