Renkler ütopyası

Şimdi sizden birkaç dakikanızı rica edeceğim. Durun ve önce tüm insanlık için sonra da kendiniz için bir düşünün. Evet önce tüm insanlık için diyorum çünkü çoğumuz bu zamana kadar hep önce kendimiz için düşündük. Çıkarlarımız, duygularımız, dürtülerimiz doğrultusunda hareket ettik. Üzerine kafa yormanızı istediğim şey aslında tam olarak farklılıklarımız. Belki bu konu üzerine çok şey dinlediniz, okudunuz. Fakat bence asıl soru biz bu meseleyi ne kadar içselleştirebildik?

Siyah mesela benim en sevdiğim renklerdendir. Çoğu zaman da hepimizin kurtarıcı rengi. Şimdi dünyayı, hayatımızda en çok kullandığımız renklerden olan siyaha boyayalım. Manzara nasıl? Gözümüz ağaçları çiçeklerden ya da kuşları kedilerden ayırt edebiliyor mu? Her şey nasıl da aynı değil mi? Tamam işte istediğimizde bu değil miydi? Herkes,her şey aynı olsun. Farklılıklar şu koca dünya içinde pek hoş görünmüyor nasılsa.Yok, içimiz karardı, olmadı böyle de. En iyisi biz masumiyetin, saflığın rengi olan beyazı seçelim. O zaman dünya çok daha güzel bir yer olurdu heralde. Boyadınız mı? Yine mi ayırt edemiyorsunuz hiçbir şeyi? O halde kafanızı kaldırın ve gökyüzüne bakın. Mavi nasıl da yakışmış dünyanın çatısına. Mavi bu işi çözer.İyide biz yine hiçbir şeyi ayırt edemiyoruz ki.

Hani çok mutlu olan, hiçbir şeyi umursamayan insanların toz pembe bir dünyada yaşadığını söyleriz. Hatta tozunu da atalım,pembesi kalsın. Pembe yakışır bence bizim ütopyamıza.Ya da herkes kendi ütopyası için en sevdiği rengi seçsin. Ama unutmayın tek renk, tek ton! Kör olmak üzereyiz! Tabi yine de farklı renkler deneyebilirsiniz ama daha fazla devam ederseniz gerçekten en sevdiğiniz rengi bile görmez hale geleceksiniz.

Başaramadık. Dünyayı kurgusal anlamda bile tek renge boyayamazken aramızda gerçek dünyayı tek renk olarak görmek isteyenler var. Hepimizin bir kez de olsa bu at gözlüğünü taktığına ya da takan bakışlara maruz kaldığına eminim. Buna elbette bende dahilim. Yalnızca bir kez değil; defalarca farklılıklara saygısızlık ettiğim, farklılıklarıma saygısızlık edilen durumlar yaşadım.

Peki o halde en azından aynı rengin farklı tonlarını denesek? Bence o işe de hiç bulaşmayalım. Çünkü bizim bunu da beceremediğimiz çok açık. Türkiye tek renk,halkı da aynı rengin farklı tonları. Bizim dünyamız zaten böyleyken ortada huzurdanda barıştanda eser yok. Aynı rengin farklı tonlarına bile saygısı olmayan pek çok insanın birarada yaşadığı bir coğrafyadan her renge saygı göstermesini beklemek de belki sizin için boşa kürek çekmektir. Hatta belki de çoktan umudunuzu yitirip sizde bu kervana katılmışsınızdır.

Siz yine ne biliyorsanız onu yapın, nasıl istiyorsanız öyle yaşayın ama benim tek bildiğim değiştirmemiz gerekenin dünyanın renkleri değil ütopyalarımız olduğu...