Resimdeki gözler korkutuyormuş...

Gözler...

Hani sayfamda her zaman gördüğünüz mavi gözler.

Atatürk'ün gözleri.

Bir öğretmenin çizgileridir...

Bana nasıl ulaştığı ise ayrı bir hikaye. Yazımın sonunda linkini vereceğim " Gözler " adlı yazımda o hikayeyi de dilerseniz öğrenebilirsiniz.

Ama konum bu değil.

Konum, resimdeki gözler, bakışlar.

Bana resim ilk gösterildiğin de " Atatürk gibi bakıyor" dedim.

Atatürk gibi.

Güçlü...

Kararlı...

Kendinden emin...

Dürüst...

Güveniilir...

Resmi bana gösteren değerli dostum Barış:

"Atatürk bakıyor " dedi.

Atatürk bakıyor.

Bunu söylerken ses tonunda ki sevgiyi, saygıyı, özlemi hissetmemek olanaksızdı.

Artık Atatürk'ün gözlerine bakıyorduk.

Ve o gözler benim logom o günden beri.

Blog sayfamı ne zaman açsam onları görüyorum.

Hatta bilgisayarımı her açtığımda da ilk gördüğüm O'nun gözleri oluyor.

Onlara bakınca....

Sevgi duyuyorum...

Saygı duyuyorum....

Hayranlık duyuyorum...

Ve son zamanlarda bunlara ek olarak...

O gözlerin sahibinden utanıyorum.

Ama hiçbir zaman korkmadım, korkmuyorum.

Duydum ki korkanlar varmış!

Anlayamadım nedendir bu korkuları.

Aslında bir sürü olasılık sayılabilir tabii.

Bir de korktukları resimdeki gözler mi, yoksa o gözlerin sahibi Atatürk'mü?

Neyse..

Bu yazıyı okuyanlara bir önerim olacak.

İçinize bir bakın.

Ve...

Yaşamı boyunca Atatürkçülüğünü onurla haykıran, Atatürk ve Cumhuriyet düşmanları tarafından katledilen Uğur Mumcu'nun şu dizelerini mırıldanın...

"Ben Atatürkçüyüm.
ben Cumhuriyetçiyim.
ben laikim.
ben anti-emperyalistim.
ben bağımsız türkiye'den yanayım.
ben özgürlükçüyüm.
ben insan hakları savunucusuyum.
ben terörün karşısındayım.
ben yobazların,
vurguncuların,
çıkarcıların,
düşmanıyım.
öyleyse vurun,
parçalayın!
her parçamdan benim gibiler,
beni aşacaklar çıkacaktır."

Sonra o gözlere bakın... ama dikkatli bakın.

Eğer mırıldanırken dizleriniz değil de yüreğiniz titrediyse...

O gözlerin, o bakışların karşısında hissedecekleriniz Barış'ın ve benim hissettiklerimden farklı olmayacaktır.

Bir Kuvva-yı Milliyeci olmanın, bir Cumhuriyetçi olmanın, bir Atatürkçü olmanın onurunu yaşayın.

Yok, eğer dizleriniz titredi ve tabanlarınız yağlanma ihtiyacı hissettiyse...

O zaman da korkunuzun ayıbını...

Atatürk'ün resimlerinde...

Atatürk'ün devrimlerinde...

Atatürk'ün ilkelerinde...

Ve..

Atatürkçülerde aramayın.