Roka da olsa tam olacak...

Hep en başa mı dönülüyor... Nereden başlandıysa oraya...

Yine iki kişi oldum... İki kişinin düşü oluyor mu onu deniyorum sessizce, sinsice... Sinsiyim evet, 'kimseyesöylemeniyetindedeğilmişgibiyapangiller’ in sıradan bir örneğiyim, affedin... Neyse, bu değil istenen şimdi...

Karanlıktayken hani olmazmış gibi gelir ya hiçbir şey, ben de öyleydim aylar boyunca... Kendi devinimlerime bile yabancı bir durumda, değişirken hayatın yüzü, sakalı, bıyığı neyiyse artık ve üstelik kulaklığım dolanırken kravatıma, o halde yani yanlış, ölmüşün yasını tutuyordum... Ölen sanki benim dışımda bi’ şeymiş gibi... Olmazmış gibi sanki bundan sonra hiçbir şey, olamazmış gibi...

Yine hazırlıksız geldi bak ama... Kendi de hazırlanmamış besbelli... O yüzden güzel belki, anısız yakalamak ansızın birbirini... Ânı, evvelki gözyaşlarını peşine takmadan karşılıklı değiş tokuş etmek rakı kadehlerine sığdıramadığın sevincinle birlikte... Bir doğum sancısı işte, doğduğunu sevincinden anladığın... Hep takındığın bütün suretlerini bi’ çırpıda yalanlatan sana... “Ben buradayım ve imkânlarım budur” dedirtip sana, yalnızca gözlerini açtırıp kendini seyrettiren büyülü kutsallık... Sen susuyorsun, o rakının içinden konuşuyor, hiçbir ahmaklığa müsaade etmiyor, ‘yalnızca ben varım ve seni de şurdan şuraya bırakmıyorum’ diyor...

Ayazın, beyazın ortasında yanmak sonra... Yan ki şair kalasın, yan ki temizlenesin ve doğasın daha önce doğmadığın bi’ yerde... O hep kulağında çalan müzik daim olsun diye peşine takıldığın, seni dünyanın bilmediğin melodileri ile besleyen sevgili anlam, bulaşmasın diyedir hiçbir pisliğe…

Uzatmayalım bu sefer, sözler bozmasın… bana kalsın ara konuşmalar..

Hadi şimdi buradan gidelim... Alalım en güzel giysileri... Nereden takıldıysa dilimize unutalım o eski zamanların güzel şarkılarını... Hiçbir nostalji gecesine iştirak etmeyelim ki kirlenmesin geçmişimiz... Bu şarkı da yeni olsun... Varsın yalan olsun...

Varsın yalan olsun tüm bunlar...Sanı yani, kuruntu…

O yalana aşk denilmiyor mu zaten...

Bunun bi’ önemi yok..

foto : emre sabancı http://www.fotokritik.com/gununfotolari/2007/09/10