Camın arkasından bakıyordum ne zamandır gelemiyordum yanınıza, dedim ki benim de yazacaklarım var gördüklerime dair yaşadıklarıma dair. Sizden de alacaklarım olacaktır elbette. Cesaretimi topladım ve buradayım. İstanbul'da yaşıyorum evliyim, anneyim.
Bu blog yazarının şu anda bir blog önerisi bulunmamaktadır.
Anne söylesene!
Çok içim acıyor, çok üzgünüm...sevgiler.
06 Mart 2014 17:16''İnsan insanın aynasıdır''
İşin özünü üç-beş kelimeyle anlatmışsınız işte...daha ne olsun:) farkındalığınızı bizlere de aktarmanıza saygılarımla....Gönlünüze sağlık.
27 Mayıs 2013 15:46Altın varakları vardı!
Ellerinize sağlık Ayşen hanım'cığım... O kapının kolu öyle bir kavrıyor ki, ayrılsan da, ayrı da kalsan, sessiz de olsan, köşene de çekilsen özlüyorsun... Özlüyorsun ve aralıklarla ya da sıklıkla o kapının kolunu kavrıyorsun... Yazmak tutku ve bu kapı açık olduktan sonra, kaçınılmaz son bizim gibilere...Sevgilerimle.
18 Mart 2013 09:04