Rüya biter, kabus başlar.

Yüzün cehenneme dönük. Ateşi izlemek güzeldir çoğu zaman. Ateşin içinde bir çeşit bir oyun, yada bir dans mı saklı derseniz? Sanırım. Belki de bir iblis... Bu biraz komik oldu sanki.

Şeytanın sana neler yaptırmak istediğini bilirsin en azından. Ama ruhunu yaralamak istemeyen insan bile gün gelir, ruhunu delik deşik eder. Karındeşen Jack gibi... Bunları yazarken içimden gülüyorum aslında.

Yelkovanla akrep birbirini kovalarken diye başlardı ya masallar, hikayelerde öyle başlar çoğu zaman. "Bu masalda burda bitmiş." diyerek masalı sonlandırmak ne kadar kolay oysa, ama bir hikayeyi sonlandırmak o kadar da basit bir iş değil.

Ah belki de herşeyi bırakıp gitmeli. Kelimelerin dansı ruhları hep parçaladı aslında...

Masamdaki kitap. "Bir balıkla sahtekarca ilgilenmek." İlginç bir kitap ismi. Ben bir kitap yazsaydım bu ismi kullanmazdım sanırım. Nasıl ilgilenebilirsin ki lanet olası bir fish (balık) le.

Yaşamak güç der ya Attila Hamdi İlhan.

Belki de hayallerinizin peşinden koşmalı... Bir American tarzı bir bara giderek "Hey Coni her zamankinden..." demeli. O da her zaman ne içtiğinizi bildiğinizden önünüze koymalı içeceğinizi...

Herşey biraz sürreal ve real...

Rüya biter, kabus başlar, kabus biter, rüya başlar.

F.T.