Rüyalarım

Rüyalarım...

Seviyorum rüyalarımı!

Kimi zaman korkuyla uyanıp "ohh be rüyaymış "dediğim rüyalarımı bile seviyorum. Uyandığımda yaşamımda üzüldüğüm şeylerden daha kötüsü var, deyip yaşamıma sevinçle sarıldığım için! Seviyorum kabuslarımı, korku dolu rüyalarımı.

Bana sahip olduklarımın değerini anlamamı sağladığı için!

Sevdiklerinizden birinin öldüğünü görüp korkuyla uyandıktan sonra, onun yanına gidip nefesini dinlemek, yanıbaşınızda olduğunu görmek ne büyük mutluluk veriyor insana.

Keşke ama keşke rüya değil de, gerçek olsaydı dediğim rüyalarımıda çok seviyorum.

Dünyam 'da yaşayamadıklarımı hayallerimi, imkansız denebilecek dünyaları bana yaşattığı için.

'İmkansız' kelimesi yok! Rüyaların lügatında. Herşey mümkün.

Çok özlediğim bir insana sımsıkı sarılma imkanı verdiği için!

Tüm dünyayı gezmek isteyip de şehir dışına bile çıkamamışken, hiç ummadığım bir ülkede kendimi bulduğum için.

Papatyalarla dolu bahçede gezindiğim için !

Çocukluğuma geri dönebildiğim için!

Doya doya kahkahalarla gülebildiğim ve hıçkıra hıçkıra çocuklar gibi ağlayabildiğim için!

Bilinçaltımda depoladıklarımı su yüzüne çıkardığı için.

Kuşlar gibi uçabildiğim için!

Dünya'da görmek isteyipte yaşamayan yakınlarımı, hatta Atatürk'ü bile görebildiğim için.

Dolu dizigin ata binebildiğim için!

Güzel rüyalarla, ve rüya gibi yaşamlarla olmak dileğiyle sevgiyle kalın...