Sabah ve öğle ve akşam ve gece; in yokuş, çık yokuş!

Sabah, yokuş aşağı iniyorsun, yalnızsın, köpek sesleri eşlik ediyor tekliğine; tek tek düşünüyorsun seni; netice, iniş!

Sabah, sabahlığının farkında, ya sen, yokuş inen?

Öğlen, bir kez daha yokuş aşağı iniyorsun, insanlar eşlik ediyor sana; bakıyorsun hepsine kalabalık ve kaba; sonuç, iniş işte!

Öğlen, öğlenliğinin farkında, ya sen, yokuş inen?

Akşam, bu kez yokuş yukarı çıkıyorsun, yalnızlığın eşlik ediyor sana; çoğul çoğul hatırlamaya çalışıyorsun seni; final, çıkış!

Akşam, akşamlığının farkında, ya sen, yokuş çıkan?

Gece, yine yokuş yukarı çıkıyorsun, bir iki beden eşlik ediyor sana; tek ve çok haykırıyorsun seni; ötesi, malum işte!

Gece, geceliğinin farkında, ya sen, yokuş çıkan?

1. Not: Git git git, hep yokuş aşağı iniyorsun; zaman geçiyor, git git git, hep yokuş yukarı çıkıyorsun; hep sen, seni düşünüyorsun; in çık, çık in!

2. Not:

Git git inişler

git git çıkışlar

arada kalmış senler

bir hayat vardı değil mi

hakkıyla yaşanacak

hani hakkını vermek gerek

derdi büyükler

hem hayatın

hem kendinin

neresindesin yokuşun

yokuşunun sen

senin?

Ş.Y.