Sahip çık evladına "şiir"

Al FIRÇALARIN eline,

Bulutlardan şal şal gurur serpiliyor, ak ak tepelerin sisli koyaklarına.
Yalçın kayanın doruğunda ardıç, tozalak karlara baş kaldırmakta.

Serpiştiren tipiyle savrulan yavru karga, canısını aramakta,
Toza, buza karışmış yaşamlar, kaskatı kesmiş kanatlar altında.

Ardıç'dan sarkan buzlara saklanmış, minicik yürek gagasında.
Dağların masum kızı ceylanlar, yavrusun aranmakta.

Göz pınarları kararmış alageyik, belliki ağlamakta.
Beklenen bahar ışıkları, henüz soğuk dağlar ardında.

Meşin potin içinde Nemrut, gözlerı canlı aramakta.
Tipiye rağmen namlular, hedeflerini bulmakta.

Sayın Abit Güner al fırçaların eline.
Bu manzara burktu beni, gel düzünü alala.

Hamiye Alkış

DOĞU DAKİ SORUNLARI ANCAK VE ANCAK ÖZ BENLİĞİMİZDE YETİŞMİŞ KENDİ EVLATLARIMIZ ÇÖZMEYE MUKTEDİRDİR.
kİMSELERDEN MEDET BEKLEMEK BİZLERE YAKIŞMAZ.