Sana biraz bahar aldım...

Aranızda Akşamsefası yani Mirabilis jalapa diye tanınan çiçeği bilmeyen var mı bilmiyorum. Akşamsefaları genellikle 1 metreye kadar boyu uzayabilen kısa saplı ve çeşitli renkleri olan bir bitkidir. Havanın karamasıyla birlikte açıp sabahın ilk ışıklarıyla birlikte duasını bitirip kapanan bu narin çiçekten ilham aldığımı düşünürüm zaman zaman. Yaz akşamlarını şenlendiren bu mis kokulu güzelliğin ana yurdu Amerika olsa da ülkemizin topraklarını da sevmiş ve bolca tohum bırakarak her yıl yeniden dirilmeyi becermiştir. İşte bende bir akşamsefası kıvamında tohumlarımı saldığım topraktan baş çıkarıyorum. Gecenin ilerlemiş bir saatinde hoş kokular bırakmasam da bu sayfaya izler bırakabiliyorum. (Ne mutlu bana...)

Doğanın uyanışa geçtiği bu erken bahar içerisinde çiçek açan her dal biraz daha büyütüyor içimdeki insan sevgisini. İnsan, bünyesindeki tüm alınganlıkları bırakıp biraz daha hoşgörüyle yaklaşıyor herşeye. Gökyüzünde süzülen bir kuş daha bir önem taşıyor. O ağır kıyafetler üzerimizden atılıp, ruhlarımız biraz daha hafifliyor.

İçine düştüğümüz bu keşmekeşte, bazı şeyler artık hiç sorulmuyor, bazı cevaplar hep birbirinin kopyası oluyor, bazı şeyler hiç dile gelmiyor ve bazı şeyleri susmak kadar iyi hiçbir şey anlatmıyor.

Fakat ben buna rağmen her şeyin bir dili olduğuna inanmışımdır çoğu zaman. Bana kalırsa her ihtiyar balıkçıyı ayakta tutan bahardır. Ellerindeki soğuk çatlakları geçtikçe, yaşama daha sıkı sarılır balıkçılar. İşte yine bir bahar daha kapıda, hayata sıkı sıkı sarılmak için bir neden daha. Dün belki “Yeniden...” demek için geçti ama bugün değil ve ihtiyar balıkçı gibi "Yenilmedim aslında, belki biraz fazla açıldım, o kadar..." demenin tam da zamanı.

Bu gün tüm kışlıklarımı sattım, sana biraz bahar aldım…