- Kategori
- Basın Yayın / Medya
Sanatçı Gülnare Leman

Gülnare Leman, göklerce...
“ Bilim ve sanat, bir kuşun iki kanadı gibidir. Bu iki kanadı kullanabilen toplumlar uçar ve özgür olurlar. Uçamayanlar ise tavuk olur... ‘Tavuk toplum’, önüne atılan bir avuç yemi gagalarken, arkadan yumurtalarının alındığının farkında bile olmaz! ” - Darvin
www.incilerfm.com adresini tıklarsanız; Azerbaycan'da yaşamını sürdüren dost sanatçımız Gülnare'nin kendine özgü ve mikrofonik yorumuyla şiirlerini dinler ve erişmenin engin mutluluğunu yaşarsınız.! Özgeçmişi ve özdüşüncesi yanında ürünlerinden de örnekleri okuyabilirsiniz.
www.incilerfm.com adresini tıklarsanız; Azerbaycan'da yaşamını sürdüren dost sanatçımız Gülnare'nin kendine özgü ve mikrofonik yorumuyla şiirlerini dinler ve erişmenin engin mutluluğunu yaşarsınız.! Özgeçmişi ve özdüşüncesi yanında ürünlerinden de örnekleri okuyabilirsiniz.
Kendi ağzından özgeçmişi
Dünyaya garip, soğuk, karlı bir kış gecesi 1967 yılı Şubatın 23’ünde gelmişim. O günden beri iki ad taşımaya başlamışım. Birisi kendi adım olan Gülnare, diğeri benden önce hayata gelmiş ve hastalıktan ölmüş ablamın adı Leman… Ona çok benzediğim için okula yazılana kadar bu adla tanınmışım. Okula gittiğim ilk günden itibaren adımın Gülnare olduğunu öğrendim. O günden şimdiye dek Gulnare Leman benim rumuzum olmuş.
Vakitsiz göçen ve yüzünü göremediğim ablamın ruhunu kendimle birlikte yaşatmışım.(Annemin sözlerine göre, ben onun ikiz tayı gibiymişim.) Kalbim de ilk olarak onun sesini duydum. İncinirken onun da benimle beraber incindiğini... Bir candan ikiye bölünmüş bir kalp taşıyorum: Gülnare Leman...
Azerbaycan Devlet İnşaat Mühendisleri Üniversitesini bitirmişim. Hal hazırda iktisatçı (ekonomist) mühendis olarak çalışıyorum. Çocuk yaşlarından şiirler yazmaya başlamışım. Edebiyat benim iç dünyam olmuş. Hayatımın en güzel ve en acılı günlerini yaşamışım. Hayatımı iki dünya iyisi çocuklarıma hasr etmişim. Çok duygulu ve hassas birisiyim.
***
Diyorum ki (Özdüşünce)
Bana insanları anlatmayın.
Ben insanları yaşayarak anlayanlardanım...
Bana dostluk nedir diye sormayın.
Ben dostlarım için ölümle buluşanlardanım.
Bana sen kimsin diye sormayın.
Ben, kendini anlatmayı sevmeyenlerdenim...
Bana ne iş yaparsın, nerde takılırsın diye sormayın.
Benim yanımda olmayı hak ettiğinizde kim olduğumu anlatacaklardanım.
Bana aşk nedir diye sormayın.
Bir kere öldüm bir daha. Bilmeyenlerdenim.
Bana şanslı mısın diye sormayın.
Ben şansı kendim yaratanlardanım.
Bana can ne demek diye sormayın.
Canımdaki canlar için can yakanlardanım.
Bana neden hep susuyorsun diye sormayın...
Köpeklerin konuşup, aslanların susacağını bilenlerdenim!
Bana şiirleri anlatmayın...
Ben kendi şiirlerimi yaşayarak, duyarak yazanlardanım...
Bana kendinizi anlatmayın...
Ben sizi, ilk bakışta gözlerinizden, şiirlerinizden anlayanlardanım...
***
Ben buyum
Leman soy kütüğüm Gülnare adım.
Gurbetin hüzünlü kızıyım dostlar.
İnsan doğdum insan kalmak muradım.
Ben benim içimde sızıyım dostlar.
İnsan insan m’olur arşa değmeyen
Asiyim zulmete boyun eğmeyen.
Sayfalara kitaplara sığmayan.
Beş harften ibaret yazıyım dostlar.
Ney olmuşum Mevlana’nın elinde.
Sevgiyim Yunus’un gönül dilinde.
Veysel’in çaldığı sazın telinde.
Ovası, bayırı, düzüyüm dostlar.
Damlayım düşersem deryalar taşar.
Zerreyim boyutum dünyayı aşar.
İçimde koca bir kâinat yaşar.
Çoğa sığmam azın azıyım dostlar.
Böyle bilir dostlar böyle ahali.
Böyle Gülnare’nin dünyalık hali.
Gassalin elinde meyyit misali.
Hakk’ın huzurunda kuzuyum dostlar.
Gülnare Leman.
***
Nerdesin
Verdiğim her derde, cefaya düzen
Ardımca dünyanı dört köşe gezen
Güldürüp, ağladıp küsende bazen
Benden beter, perişanım nerdesin?
Ettin gözlerimi yüzüne hasret
Yılda bir gününü yar bana hasr et
Aşkınla yaşarım sevgili hazret
Yandım heder, dervişanım nerdesin?
Kalbime kilidi vurdun da gittin
Bir gönül sayfasın dürdün de gittin
Beni sahralara sürdün de gittin
Günüm keder, dert sırdaşım nerdesin?
Ey kıblem azizim, canda cahanım
Ben nur ile şem, sen zulmete tan’ım
İki âlemde sensin tahtıma Han’ım
Öldüm yeter, barışanım nerdesin?
Canıma od salan hicrinle, keder
Dil bir şey dilemez tek zerre kadar
Çektiğim vebal mi yoksa bir kader
Leman biter, hür yoldaşım nerdesin?
Gülnare Leman
***
Ben böyleyim.
Ben böyleyim, ekmeksizle ekmeğimi bölmem gerek,
Ben böyleyim, yüreksizle yüreğimi bölmem gerek.
Ben ölsem de, odlar yurdu vatanim için ölmem gerek
Ben ne edim âdetimdir, vatan derdi çekem gerek
Öz gözümde yaş olsada, özge gözün silmem gerek.
Bir gamını paylaşman için, yüreğimde bin gam gerek
Yalnızlıktan kurtulman için sevgi gerek, melhem gerek
Leman sana, seni seven, seni duyan sadakatli Kerem gerek.
Gülnare Leman
***
Yayınları
Şiirleri; TV ve radyoların yanı sıra gündem de olan gazete ve dergilerde yayınlanıyor.
Ayrıca aşağıdaki linklerde yayım yapıyor: www.incilerfm.com
inciler fm siir radyosu
www.incilerfm01.azersayt.com
http://www.gulnareleman.tr.gg/
*
“ Bilim ve sanat, bir kuşun iki kanadı gibidir. Bu iki kanadı kullanabilen toplumlar uçar ve özgür olurlar. Uçamayanlar ise tavuk olur... ‘Tavuk toplum’, önüne atılan bir avuç yemi gagalarken, arkadan yumurtalarının alındığının farkında bile olmaz! ” - Darvin