Sarı civciv

Zaman hızla akıp geçiyor, günler birbirini kovalıyordu. Annem beni ziyaret etmek istemiş ve küçük kızını özlemişti. Zorlu bir yolculuktan sonra toz içinde ve harap bir halde söylenerek geldi. Hiç bir şeyi beğenmiyor ve onları buralara kadar sürüklediğim için bana kızmaya devam ediyordu. Kolay değildi kalk sen istanbul gibi bir yerden Türkiyenin en üçra köşelerinden bir yere gel. İki farklı dünya ve ben ikisinin ortasında bir yerlerdeydim... İşin garibi ikisindede yabancıydım.

Annemin gelmesine çok sevinmiştim tüm söylenmelerine rağmen onunla olmak beni mutlu etmişti. Sabahtan akşama kadar bir şeyleri değiştirip temizliyordu. Onun gelmesiyle köyde de bir heyecan dalgası yükselmişti. Acaba bu garibinin annesi nasıl biriydi? Her gün birileri geliyor ellerinde bir sepet yumurta, yoğurt, sebze ve meyve... Bu sıcak ilgi annemin hoşuna gitmeye başlamıştı. Bir gün muhtarın hanımına civcivleri çok sevdiğini söyledi. Bir tane civciv istedi. Ertesi gün eline civciv alan bize gelmişti. Annem çok şaşırmıştı. Ben gülerek ' eee buralarda böyle bir iste bin geliyor' dedim. Hay Allah napıcaz bu kadar civcivi diye telaşlanmaya başladı. Ama çözüm çabuk geldi . Meyzek hemen çalıçırpıdan bahçede bir kümes inşa ediverdi. Annemin sayesinde artık civcivlerimiz de vardı. Hayvanlarda annem nereye giderse peşinden gidiyorlardı.

Bir küçük sarı tüylü civciv anneminde benim gibi, bu güzel kocaman, sevgi dolu yürekleri olan insanları fark etmesini sağlamıştı.

1984Yaydere köyü/ Bingöl