Mehmet Özgür Ersan

http://blog.milliyet.com.tr/mehmetozgurersan1

23 Haziran '16

Kategori: Şiir

Sarıyer’de bu sabah balıkçılar

Kendi gerçeğimi görüyordum
Bıçakla oyulmuş çıkarılmış

Avuçlarının içinde

İçerken ellerim titriyor ağlıyordum

Aklına bir martının gözleri takılmıştı

Çok şükür hıçkırmasını biliyordum

Bölük pörçük akşam oluyordu

Gözlerime kargalar konuyordu

Sırılsıklam utanacaktım oysa

Yoksa yüzüm olmazdı geceye

Şiir deniz gibi kımıldıyordu

Kımıldandıkça içim kanıyordu

Sabahtı rıhtımdaydım
Rüyasını dokuyordu her sabah

Sarıyer’de balıkçılar

Sarhoştum kirpiklerim yanıyordu

Beni terk etmişsin
Utanmasam

Oracıkta ağlayacaktım
Hırsımdan

Bana yazdıklarını

Yazmadıklarını okuyacaktım

Artık sensiz ömrümü yaşayacaktım

Sokaklarda, mezarlıklarda

En çok senin olmadığın yerlerde

Yalnızlıkta

Benim her sabah saatinde

Masmavi sokaklar boyu

Söyleyen dilim

Benim her sabah saatinde

Masmavi kıyılar boyu
Söyleyen yüreğim

Yaşamın türküsünü gönlünce
Sustu

Bambaşka
Bu bizim yaşadığımız
Yaşanmışlığın içinden

Kalbinde dünyayı taşıyan
Yine de sustu
Sessizliğe boğuldu
Sevgimiz biliyorsun

İstanbul parıldardı gözlerimizde

Köylüleri severdik

Yeşili doğayı, doğaya dönmeyi

Efkârımız sığmazdı gönlümüze

Başındaki sarı yazma kadar

Ela gözlerini yaşamaktan yorgunum

Avuçlarında unutmuşum ellerimi

Şiirlerinde kül rengi serçeler

Karanlığın arkasına sığınmışsın

Kıvılcımlı zamanlarda duracaksın

Neden, ne zaman
Ve nasıl sevdiğini

Anlayamadan gittiler
Demiştin bir keresinde
Eski sevgililer

Yalnızlıktan kurtulup da

Yalnız kalmak isterken
Yalnızlığa sığındılar

Gözden kaybettim seni
Sustum konuşmadım

Islak bir ağaç gibi
Kala kaldım gecenin
Orta yerinde

O saklasın varsın geceye

Seni yüzünün renginden ki
Siluetleri

Bütün üzüntüleri

Çok düşündüm
Çok ağladım
Çok haykırdım

Seni öldürmek için

Ne çareler buldum
Sonra bir bir unuttum
Her şeyi

En çokta seni

Buz tutsa bıyıklarım

Sussam konuşmasam

Ben unutsam seni

Bir başıma kalsam

Ben seni unutsam

Ellerim seni unutsa
Gözlerim unutsa seni

Ela gözlerini unutsam

Yüreğim sussa

Bıyıklarım buz tutsa

Konuşmasam

Yağmur bilmediğim

Bambaşka bir gökten yağıyordu

Sanki
Sanki gök delinmişti
Üzerime ağıyordu

Yanımda olmadığın zamanlarda

Her zamankinden daha yalnızdım

Ellerim yağmura açılmış

Sakallarım yüzüm ıslak

Bu sağanağın altında
Saadetin ıstırabın sırılsıklam

Acılığı sinerse parmaklarına gecenin

Şiirlerime gözyaşlarım sinerse

Ölümle hayat arasında kalırsam
Ne yaparım dedim kendi kendime
Kendimi öldürecek mutluluktaydım
Yirmi dört damla gözyaşı içtim

Her akşam sarhoş geçtim

Korktuğunu bilerek bu sokaklardan

Yüreğimi senden çekmemi
İstemezdin oysa
Niye çekip gittin sessizce

Kalbim bakır bir yas gibi

Boynuma asılmıştı

Sende kurtulmak için

Sürgünlere gitmeye razıyım

Parasız pulsuz çekip gitmeye

Kırlarda ki bütün belalara razıyım

Hapis yatmaya sokakta kalmaya
Sessiz bir mezarlıkta sabahlamaya

En büyük düşmanın

Madem ki benim güzelim

Onu ayaklar altında çiğnetmeye hazırım

Küfür gibi huzursuzsam
Çaresiz unutulmuşsam

Allahsız çıplak bir hançersem kör geceye

Durmadan ağlıyorsam hıçkırıklarla

Sendendir bil güzelim

Senin nerede olduğunu bilmeden

İnsanlar beni görmeden

Kaybetmişsem her şeyimi
Onurumu adımı
Adına paye dediğim ne varsa

Kendime acıyorsam sürekli
Yüreğim ölmeye hazırsa

Sendendir bil güzelim
Senin çekip sessizce gitmenden

Mehmet Özgür ERSAN 2013-2016 Üsküdar-Maltepe

kategoriden rastgele blog getir

Toplam blog: : 447; : 1524
Kayıt tarihi: : 20.09.13

06 Mayıs 1974 Çorum Sungurlu'da doğdu. Yaşamının büyükçe bir bölümünü Mamak'ın gecekondu mahalleler..

Mehmet Özgür Ersan

23 Haziran '16

Sarıyer’de bu sabah balıkçılar

Yazdığım Kategoriler