- Kategori
- Anneler Günü
Şehitlerimin annelerine

sordum gelinciğe... nerden aldın bu rengi...
Anneler günü geliyor diye yazmıştım önceden yazımı, unutarak “onları”.. Bu gün anneler günü diye okudum tüm “anne” yazılarını. Elimden geldiğince paylaşmaya çalışarak yorumlar yazdım… Yazanlar paylaşıldığını görsün, duygu dünyalarında yalnız olmadıklarını bilsin diye.
Ancak, bu gün altı şehidimizin tören günü. Sanki anneler günü değil, annelerin “ateşle imtihan” günü… Sağ olsalardı telefon sırasına girip, ” anne ellerinden öperim. Beni merak etmeyin” diyeceklerdi. Ne kadar rahat olduklarını söyleyeceklerdi… Annelerinin yüreği daralmasın diye… Onlarda inanmış gözükeceklerdi, yüreklerindeki korkuyu hafifletmek için.
Yakınları yine çiçekler aldılar bugün, ama annelerine değil… Kabirleri cennet bahçesi gibi olsun diye şehitlerin.
Bu gün anneler de çiçekler aldılar. Sağ olsaydı “o” bana alırdı diyerek. Şehit yavruların kendilerine verecekleri çiçekleri ayak uçlarına götürerek.
Başka bir yürek sızısıyla tuttular, bayraklarla gelincik bahçesine döndürdükleri, mezarlıktaki şehitlik nöbetini bu gün. Başka bir özlemle konuştular, yavrularıyla, silerken mezar taşlarını. Ne kadar sevdiklerini söyleyerek, nur içinde yatması için dua ettiler. Merak etme, hazırım, bende geleceğim diye cennette buluşmayı umarak….
Sağ olduklarına, ayakta dolaşır gözüktüklerine bakmayın… Ellerinden gelse girerler kara toprağa… Kucaklamak içi yavrularını, toprak soğuktur, üşümesin, yalnızlık çekmesin, annesini özlemesin diye.
Ateş düştüğü yeri yakarmış… Bu ateşin nereye düştüğü belli değil. Düştüğü yer belli de yaktığı belli değil. Yürekler yanar, kalpler daralır, gönüller kırılır, kol kanat kalkmaz artık. Anneler günü olsa olsa evlat acısının bir kat daha arttığı gündür onlar için…
Çoktan öğrenmişlerdir, ağlamakla geri gelinseydi, hepsininkinin geri geleceğini. Onun için gözyaşlarını içlerine akıtırlar. Çok bir şey de istemezler, kaderlerine razı gözükerek. Tek istekleri unutulmamak ve evladının boşa ölmediğini görmek…
Cennet anaların ayaklarının altındaymış… Onlar her gün üstündeler, mezarlarının… İnanırım ki mekânları cennettir…