Şeker Kamışı

Şeker kamışı tarımı, dünyada ilk defa Çin, Mısır ve Sicilya'da yapılmıştır...


Amerika'nın keşfinden sonra Antil Adaları ve Güney Amerika'da da yetiştirilmeye başlanmıştır...


Bu bitki, sakaroz şekeri denilen önemli bir besin maddesi verir...


Avrupa'lılar, Doğu'luların eskiden beri bildikleri şekeri tanımakta uzun süre gecikmişlerdi...


Yiyecek ve içeceklerine tat vermek için, içlerine bal katarlardı...


Bu nedenle, Haçlı orduları tarafından Avrupa'ya getirilen şekere uzun zaman "Doğu balı" demişlerdir...


Şeker kamışı, 3-4 metre uzunluğunda, buğdaygillerden, kamışa benzer bir bitkidir...


Olgunlaştığı zaman, gövdesinin iç kısmı, şurup kıvamında tatlı bir sıvıyla dolar; işte şeker de bu sıvıdan elde edilir...


Biçilen kamışlar parçalanır, ezilir ve presten geçirilir...


Bu işlem sonunda çıkan sıvı, bileşimindeki şeker billurlaşıncaya kadar kaynatılır...


Böylece, 100 ton şeker kamışından 10 ton civarında şeker alınır...


Sakaroz adı verilen bu şekerin bileşimi pancardaki şekerle tamamen aynıdır...


Şeker kamışı üretiminde, Küba, Brezilya, Hindistan ve Meksika başta gelirler.