Şekillenen insan insan

Belki sen farkında değilsin, ğöz bebeğim narım!

Biz bir uyum gurmesiyiz birlikte güzel şeyler yaşadık.

Bak! Bir, iki, üç çocuğumuz ve iki torunumuz var!

Meyvesiz âdem ve sensiz can bana ne mümkün…

Biliyor musun bugün hayatımın en güzel günü!

Sabah odama gelip bir arzun var mı demen yok mu?

O anı bana yaşatman tanrının bir lütfü, sanki can!

Bağrımın yarılıp senin ana yerleştiğini hissettiğim an.

Kalan ömrümün aydınlığı ruhumun nefesisin sen…

Ufukta güneş yavaş yavaş soğuyor, örsünde sen ve ben.

Şekli veren zaman!  zaman!  şekillenen insan, sen ve ben..!