Sen gittin

Sen gittin, dağların başını duman aldı,

Gümüş derelerin suyu çekildi,

Güneş ufuktan seninle doğdu,

Ölümünle söndü.

Sen gittin, insanlar bir hoş oldu,

Hayatlar bomboş oldu,

Kalabalık caddeler, umutsuzlarla doldu,

Ellerimiz böğrümüzde kaldı.

Sen gittin, mevsimler değişti, yazlar kış oldu,

Baharlar, sarardı, soldu,

Yitirdi insanlar benliğini,

Eserlerin dağıldı, kayboldu.

Sen gittin hoyrat rüzgârlar esti yad ellerden,

Çöktü ülkemin üstüne kara bulutlar,

Söndü umutlar, bitti hayaller,

Şehitler ağlar, bayrak ağlar, can ağlar.

Sen gittin devrimlerin silinmeye yüz tuttu,

Unuttuk adımızı, unuttuk andımızı,

Çevrildi cumhuriyetin, tehlikelerle,

Şehitler ağlar, bayrak ağlar, can ağlar.

NAHİDE ÇELEBİ