Sen gözbebeğim, sen tanrıçam, sen hasretim…

Sen gözbebeğim, sen tanrıçam, sen hasretim…

Hatırlıyor musun o ikinci çıkışımızı… Aslında ilkine çıkmak bile denmez .O zor itiraflarımızın ardından kendimizi alelacele attığımız cafe. Heyecandan küt küt çarpan kalbimin sesinin neredeyse kulaklarımı sağır edecek olması… Sen duyacaksın diye ödümün kopması… Elimi bastırmam zaman zaman yüreğimin üzerine çırpınışlarını azaltabilmek adına… Yeşil gözlerinde kaybolması gözlerimin… Elimin ayağına dolaşması sonra liseli aşıklar gibi... Şarap kadehini devirmem üzerine. Kahkahalarımız göğe yükselen… Sonra bana gelişin... Tatlı sarhoşluğun bir kadeh içkide… Seni seyretmem gün ağarana kadar. Sen uyurken benim evimde… Bir melek benim koltuğumda uyuyor. Günlerden beri duymadığım huzuru hissettim, ilk kez senin yanında… İşte bu ilk buluşmamız.

İkinci buluşmamız…O buluşmaya kadar seni nasıl özlediğimi tahmin edebiliyor musun? Gün bitmedi bir türlü. Güneş batmadı. Sözleştiğimiz saat gelmek bilmedi. İple çektim seni görmeyi... Yanımdaydın ya nihayet dünyalar benim olmuştu … Çok güzeldin sen. Saçlarını ensende usulca toplamıştın .Tam da benim sevdiğim gibi... Göz kapaklarında parıldayan sarımsı far gözlerinin yeşilini daha da belirginleştirmişti. Ne kadar güzeldin…Ulu Rabbim seni boş zamanında yaratmış olmalı şüphesiz.

Aşk sarhoşluğu sarmalamıştı ki başımızı, yeni yeni bakıyorduk ki birbirimize farklı gözle çekine çekine…O tinercinin kalbime sapladığı bıçak… Neye uğradığımı anlamadan yaraladı yüreğimi... Henüz sevgiyi tadan yüreğime yaşama iksirini aşılayan senin o büyük sevdandı. Söyle bir tanem ne oldu bize…Senin sevginle yaşam mücadelesi veren kalbim. Ölüme meydan okuyan kalbim…

O güzel yeşil gözlerindeki ışıltının sönmesi ile yaralandı bir kez daha yorgun kalbim…Öyle derindi ki bu yara… Senin yokluğunun yaraladığı kalbimi , bıçak yarası bile bu kadar sızlatmamıştı inan... Sensiz geçen her gün yeni bir çentik atıyor kalbime, kanatıyor. Yok oluyorum sensizlikte... Geceler bitmiyor, sabahlar olmuyor. Sensiz geçen her gün birbirinin aynı. Çok özledim seni… Rüzgarda savrulan saçlarını…Süt beyaz tenini…O hanımeli kokunu… Yosun yeşili gözlerini…Tenini, sesini … Çok özledim bir tanem… İçki şişelerine sığındım hafifletebilmek için yüreğimdeki yangını. Çözmedi kadehler derdimi. Örtmedi sensizliğimi… İlacım sensin biliyorum. Yaşama umudum kalmadı bunu çok iyi biliyorum..

Çok geç buldum ben seni..Senden önceki tek aşkım aldatmıştı beni.Ama bu bile senin yokluğun kadar dokunmamıştı bana…Çabuk unutmuştum..O kangrenli aşktan geriye tek kalan sevgi değil sadece öfkeydi…

Ama sen başkasın, bambaşka..Sen hayat damarlarımsın benim, yaşama sevincim, tek gerçeğim, ölene kadar yanımda olmasını istediğim tek kadın...Sen gözbebeğim, sen tanrıçam, sen hasretim…

Bilirim senin inatçı yanını... Pes demezsin kolay kolay… Ama bilirim de sevginin büyüklüğünü .Yüreğine kazınan ismin bana ait olduğunu da bilirim… Yeter bu ayrılık..Yok yere yaşananlar.Sudan sebeplerle allak bullak olan hayatımız..Nazarlara geldik, göz değdi bir tanem.İnsanları bırak…Dağ taş kıskandı birbirimize olan sevgimizi..

Ben böyle kederler yaşamak için çok yorgunum sevgilim.. Gel, sana uzanan elimi tut bir kez daha…Yeniden başlayalım kaldığımız yerden…Aşkımız…Zar zor her şeye rağmen yarattığımız aşkımıza sahip çıkalım…Aşk bir kez daha kazansın ..Sen gel yüzüm gülsün..Sen gel bomboş evim yuva olsun yeniden…Gel yanımda ol, ellerimi tut…Dünyalar benim olsun…

Umudumu yitirmedim hiç.. Sevgimin sesini duyup geleceğine inanıyorum ..Bazen bunu o kadar kuvvetli hissediyorum ki...

Duygularımızı itiraf ettiğimiz o iskele...Dili olsa da söylese o gün ki sözcüklerimizi, cümlelerimizi yeniden... İşte ben... O iskelede bekliyor olacağım seni...Geleceksin değil mi yeşil gözlüm...

Selim