Sen günaydın demeseydin / Gecenin karası silinmeyecekti

Sen günaydın demeseydin

Gecenin karası silinmeyecekti

Gözlerimde

İpince bir dala yaslanıyorum

Sonu gelmeyen/düşünceler içinde

Düşün yalnızlıklar içinde

Bilinmez/dünya hali bu

Belki dönersin bir akşam vakti

Uzakları yakın ederek

Sabahın çiyi gibi düşüyor

Tatlı iniltilerle / ah

Şu hayatımız baharı

Islığıyla/bir yay gibi gerili

Çekip gidiyor

Ağamayan bir bulut

Aynadaki yansımanın

Sudaki gölgesi/çoçuk düşleri

Çocuk gülücükleriyle

Bir kumru sesi sanki

Ölümsüz vadilerde/çiçeklenmek için

Senin şarabını arıtıyor / yaldızlı ballar

Biten her küçük bitkinin

Yaprağına saçtığı kokunla

Ben seni/zambak yaprağına sarınmış

Bir bebek/olarak görüyordum

Çaresiz çıplak ve gözyaşları

İçinde yatıyorsun/bakıyorum

Bir anne şefkatiyle

İhtiyaçlarına karşılayacak

Üstüne titreyecek/kimsen yok

Gülmenin hiç görülmediği

Acıların ve gözyaşlarının toprağı

Neden kulak/kendi yıkımına/kapalı kalır

Her parlayan göz/bir gülüşün zehirine

Kanar ve gider

Yine mi öyle olacak

Dolap çevirecek/manasız insanlar

Rahat rahat çılgınlıklarına

Yenilerini ekleyerek

Tüm giden günlerin ezgisi

Arınmış yüzlerin aydınlığı / bize kalır

Sonsuz denizde / küçük bir adada

Yırtılmış yelkenleriyle

Mehmet Özgür Ersan