- Kategori
- Şiir
Sen hangi mevsimin rüzgarısın?

sen rüzgarsın hiç gitmeyen
Öyle esiyorsun ki yüreğime
Baharda ılık bir meltem oluyorsun
Yüzüm, tenim kokunla serinliyor, ferahlıyor
Onlarca çiçek oluyor, içime akıyorsun
İçimdeki kuşlar kanat çırpıyor melteminle mavi gökyüzüne…
Öyle esiyorsun ki bedenime
Çıldırtan, bunaltan yaz günlerimde rüzgârım
Dağ başında şırıl şırıl akan kaynak suyum
Bayır aşağı dağları, ovaları serinleten ırmağım oluyor
Serin serin, yayla yayla içime doruklarıma akıyorsun
İçimdeki gökkuşağı renkli balıklar, seninle serinliyor…
Öyle esiyorsun ki yollarıma
Sonbaharın yapraklarını serdiği uzun yollarda
Üzerinde yürüdüğüm sarı çıtırdayan kuru yaprakların
Meltemi oluyorsun, yapraklar uçurtma şenliğine havalanıyor
Elimi uzatıp havada yakaladığım her yaprak tanesi
Sen oluyorsun, rüzgarım oluyorsun, yaprağım oluyorsun
İçimdeki ormanın yaprakları, sana doğru uçuyor…
Öyle esiyorsun ki yağmurlarımda
Karlarımı eriten kızgın lav oluyorsun tipi'lerimde
Fırtınalarımda sessizliğe çağlayan deli ılımanım
Dondurucu ayazlarda elimi, tenimi, her yerimi ısıtan
Bir deli ateşim, ılıman sevdam,
Kar altındaki bir dağ evinin avcı kulübesinde
Çıtır çıtır, alev alev yanan ateşim oluyorsun
İçimdeki yangının dumanı, külleri sana doğru savruluyor…
Esiyor serinletiyor
__Esiyor ısıtıyorsun
Sen Hangi Mevsimin Rüzgârısın?
- Adana