Sen hiç sensiz kalmadın ki...

''Özlediğin gidip göremediğindir ama gidip görmek istediğin...
Özlem gidip görememendir ama gidip görmek istemen...
Özlediğin gidip görmek istediğin ama göremediğin, özlem gidip görmek istemen ama gidememen görememen.
GENE DE İSTEMEN''

Kendi kendine yetememek böyle bir durum olsa gerek yıllarca tek başına ayakta durmuş bedenlerimiz kalplerimiz ve ruhlarımız bir başka bünyenin esaretine bilinçsizce kayıveriyor. Ne esir rahatsız ne efendi, çünkü esir aynı anda efendi efendi aynı anda esir.

Kalpler prangalanmış başka bir kalbe, ellerin sanki şimdiye kadar işlev görmüyorcasına çaresiz soğuk ve yalnız, bu bedene bu baş sanki fazlaymış gibi bi omza muhtaç.

Nerde ellerin, nerde gözlerin nerde başımın muhtaç olduğu omzun sevgili...
Özledim seni sevgili; gözlerimin içine ürkek bir güvercine bakar gibi incitmekten korkar gibi bakan gözlerini, özledim ey yar...