- Kategori
- Şiir
Sen nekadar yalnızsın...

yayvan ağızlı falcının
sakız ezgilerinde,
kahve telvene sokuldum
üç vakitli
kısmet balığını yemledim
hanene gün gibi doğdum.
gözünden yağmur yağdı
göğün kuşağı oldum.
Ayın çengeline urgan attın
boynundaki çiçekleri öptüm.
salıncak kurdum.
nerene konduysam
bir öykü bulaştırdım.
kapılarından ve tarihinden
vazgeçtin.
Her şey olamam anlamalısın
Fakat sen ne kadar yalnızsın !!!