Sence neden böyle?

Sence neden böyle?
Neden başkalarının yaptıkları senin için bu kadar önemli?
Neden başkalarının sana söyledikleri gerçeğin yerini alıyor?
Neden herkes haklı oluyor da, bir sen haklı olamıyorsun?
Neden daha önce onaylanmamış hiç bir düşünceye inanamıyorsun, sana ait olanlara bir türlü sahip çıkamıyorsun?
Hiç düşündün mü belki de yepyeni bir düşüncenin başlangıç noktasında sen duruyorsun.
Peki sen ne yapıyorsun?
Tüm düşüncelerin en uç noktasındaymışcasına sürekli başkalarınınkilerine inanmayı seçiyorsun.
İhtiyaç duyduğunda başkalarının düşüncelerine sarılmaya her zaman hazırsın. Ama asıl mesele ne biliyor musun? Bir türlü inanamadığın kendi düşüncelerin.
Bu mu gerçekten de yapmak istediğin senin?
Hala farkında değil misin?
An be an kendini yaratıyor ve şekillendiriyorsun.
An be an kim ve ne olduğuna karar veriyorsun.
Söyler misin? Kendi anlamını, biçimini ve amacını bu şekilde mi yaratmaya çalışıyorsun?
Bilmelisin ki bugün var olan hiç bir düşünce sana kalmış bir miras değil.
Bırak artık bu dünyayı bir gölge gibi izlemeyi, kendine dilediğince bir yol seç, gelecekse dünya bir gölge gibi senin izinden gelsin.

16 Mart 2008
Haşim Arıkan
http://hasimce.blogspot.com/