- Kategori
- Şiir
Sence nerede-2
Onu,
kelimeler de sakladığımız yüzümüzle engelledik.
Nüfus cüzdanımızdaki bakışımıza vurulan soğuk damgalar gibi,
Damgaladık bakışlarını.
Onu,
dinlemeyi unutarak yorduk,
Bir radyocunun çok konuşarak susturduğu müzik gibi,
Sesini kısarak açtık kulaklarımızı.
İçindeki çocuğu döverek susturduk gülümsemesini.
Aynadaki yansımamıza baka baka kuruttuğumuz gözyaşı gibi,
Sildik onun da yansımasını.
Hava zannettik kendimizi, ateş, toprak bazen de su.
Camdan hayatımızı gözardı edip,
Görmeyi umut ettiğimiz gökkuşağının rengini solduran kara bulut olduk.
Biz yalan söyledik ona...
Cebimizdeki para gibi biriktirip biriktirip harcadık
Unuttuğumuz açlığa inat onunla doyurmaya çalıştık beynimizi
Ardından tatlı yer gibi oturttuk kalbimize
Şekerimiz yükseldi tuza yöneldik, boğazımıza takıldı su içtik
Şimdi diyorsun ki sevgi nerede?
Sence nerede?