- Kategori
- Gündelik Yaşam
Seni bekliyor
O her yerdedir. Attığın her adımda, göze çarpan ama gözünün göremediği; aynı kaldırımda saatlerce yürüdüğün ama varlığını hissetmediğin her yerdedir.
Bazen sokakta oynayan bir çocuğun tebessümünde, bazen çığlık çığlığa bağıran bir satıcının sesinde.
Bir bakarsın, yurdun uzak bir köşesindeki bir köy kahvesinde, dost sohbetindedir; muşamba örtülü tahta bir masayı çevreleyen iskemlelerde... Gülücük olmuş, oturmuştur insan yüzlerine.
Kimi zaman, dumanı tüten bir tas çorbanın kokusunda ya da bir çıtır gevreğin dökülen susamlarındadır.
Belki de tozlu raflarda, bir dost elinin uzanmasını bekleyen kimsesiz bir kitabın sessiz satırlarındadır.
Hüzünlü bir bulutun gözyaşlarında veya ufka kavuşan güneşin son ışıklarındadır bir akşamüstü.
Tam umudunu kesmişken bir gece yarısı, başını gökyüzüne çevirdiğinde ısrarla sana göz kırpan yıldızlardadır.
Maskesiz insanların gözlerinde ve sözlerindedir çoğu zaman. "Beni ben olduğum için, seni sen olduğun için seviyorum." diyebilen dost yüreklerdedir.
Belki de unutulmuş bir adreste seni bekliyordur, ışık olmak için gözlerine.
Sen yeter ki ara; vazgeçme aramaktan... Yalnızca umut etmek yetmez, emek de harcamalı insan.
Haydi durma git! Daha ne bekliyorsun?
O sana gelmez; sen ona gitmelisin...