Seni sevgisizliğe hapsettim

Seni sevgisizliğe hapsettim,

Kanadı kırık yaralı bir kuş misali

Seni kahrolası gögüs kafesime hapsettim.

Seni dalında kırılmış bir gül gibi,

Sararıp solmaya hapsettim.

Gökyüzünde yıldızlar parlarken,

Seni gecenin karanlığına hapsettim.

Seni her gün doğuşunda,

Kör kuyulara hapsettim.

Seni hatıralarıma değil,

O resimlere hapsettim

Seni bensizliğe,

Beni sensizliğe hapsettim.

Sebep ne olursa olsun,

Ben hep seni sevdim.

Yalçın Çobanlı