Seni seviyorum özlediğim

Hayatım, zamanın esiri. Güneşi takip ediyorum ama yetişemiyorum. Tabi yapmam gereken işler de yetişmiyor. Hep hiç bitmeyecekmiş gibi gelen yarına yarınlara kalıyor. Sonra bugün inatla gözüme sokmaya çalıştıkları için inatla görmezden geldiğim günlerden biri olduğunu farkettim. Bugün 14 Şubat 2007 çarşamba. Ocak nereye gitti ya? İki doğumgünü vardı. Buluştuk, kutladık tamam. Sinemaya beklediğim film geldi, seyrettim. Başka? Başka ne yaptım Ocak 2007' de? En son 27 Ocakta mı yazmışım! Bir buçuk ay olmuş neredeyse kendime vakit ayırmayalı. Ne zaman Şubat ayından (sebt ayı : )) 14 gün geçivermiş. Sevgililer günü olmuş bile. Hay Allah! Ailemi ve arkadaşlarımı aramalıyım. Müşterilere de mesaj atmalı. Yazılacak raporlar vardı, temize çekilecek şiirler...

Geçen sene de böyle olmuştu. Üstelik yanımdaydı sevdiğim. Yine de son dakikada hatırlamıştık. E gidip bi yemek yiyelim bari diyip yorgunluktan koltuklardan kalkamadan aç acına sızmıştık. Şimdiyse uzakta. Telefonda olsun görüşebilir miyiz bilmem. Canım, buradan sevgililer günün kutlu olsun. Seneye inşallah beraber oluruz. Son üç senedir olduğu gibi bu sene de, işlerden, hayattan ve bilimum saçmalıktan ertelemeye mecburuz başbaşa anlarımızı. Belki birgün vakit kalır. Belki yaşadığımız anlar artar çalıştığımız anlar azalır, kendimize de vakit kalır. Akşam beraber yaparız yemeği ellerin benden becerikli. Romantik komedi bir film seyrederiz. Öpüşüp koklaşırız. Belki de dışarı çıkarız. Hamburger yemeğe gideriz. En sevdiğin şey. Sonra sinemaya veya lunaparka gideriz. Sinemaya gidersek filmi sen seçersin korku filmini kolunun altından seyrederim. Lunaparka gidersek oyuncağı ben seçerim. Öyle irileşmiş gözlerle bakışını hayal ettirme bana. Gondola binmek istiyorum. Sen de yanımda ol elini tutarım senin.

Sen seviyorum birtanem. Seni çok özledim. İşte bir yandan öğle yemeğini atıştırırken bir yandan sana bana aşka çaldığım zaman bitti bile. Hoşçakal birtanem, sevgililer günün kutlu olsun