Sensiz ve sessiz

İçim ürperiyor, sanki üşüyorum...
İçimde kışlık fanilam olsada
Ellerim buz gibi
Diğer sol yanım buz tutmuş
San ki donuyor.
Yastığa başıma koyduğumda
Batanniyeme ve senden kalan
Yastığıma sarıldığımda
Sağ tarafımda ılık ılık akıyor
Hasret ve özlem sıcaklığın...
Hararetle terliyorum.
Sağıma dönüyorum, soluma dönüyorum
Koskoca yatakta
Yalnızlığımı hissediyorum
Yine sensiz ve sessiz...
Sanki sen varmışsın gibi
Gözlerimi kapatıyor
İnce ipeksi saçlarını sıvazlıyorum,
Yanaklarına buseler koyarak
Sana diyorum ki
Sadece seni sevdim
Ve hala seni seviyorum.
Sen varmışsın gibi
Ellerimi yatağın öbür yanına
Sol yanıma doğru uzatıyorum.
Fakat buz gibi
Birden titriyor ve içimi buzuldağında
Donmaya terkedilmiş bir adam gibi
Titriyorum ve çığılıklar atıyor bağırıyorum
Fakat kimseler yok
Kimseler bana bakmıyor
Yalnızlığımı hissediyorum
Yine sensiz ve sessiz.
Bir daha o yatak bana haram
Benliğimi gençliğimi ruhumu
Sevdiğimi aldı benden
Yatmayacağım artık
Gözlerimi kapatmayacağım
Sensiz aldığım her nefesten
Diğer odamda kanepemde uzanıyorum
Ama biraz korkak ve hüzünlü
Karamsarlık çöküyor içime ve ağlıyorum.
Yalnızlığımı hissediyorum
Yine sensiz ve sessiz.

Ayhan İÇÖZ 05.04.2012 saat: 21.26