Sensizlik

Bir yaprak tanesi de kopsun senin için,
Kıyamet kopmaz ya.
Sensizlik hazan değil mi zaten
İklimini kaybetmiş gönlümde.

Mevsimler hep sonbahar
Ayrılıkların vakti demek.
Takip etse ne yazar aylar birbirini,
Üşüyorum giderek.

Sen hayallerdesin,
Hayallerim sokak başındaki çöp kutusunda.
Zemheride baharı yaşayamam ya…

Gedavetler esiyor ardı sıra,
Ve yankılanıyor Zafer’de sesim:
Bırakıp gitme…

Görmüyor musun kuşlar bizim için tüketiyor
Son nefeslerini.
Allattin’de âşıklar kol kola,
Soruyorum kendime: Neden çıktım bu yola?
Hayrola! Unutuldun mu yoksa?

Baharı beklesem gelir misin acaba
Ya da bahar gelir mi
Sensiz bu diyara.
Neden bu karmaşa,
Sabaha da çok var oysa.

Ya dön tut çaresiz ellerimi,
Ya da bir cerrah tut çıkaralım şu kalbimi.
Sevdanın yükü omuzlarıma mı bindi,
Yoksa sensizlik mi bu kadar zor olan.
Gözüme çaresizlik perdesi indi,
Şimdi senden başka her şey yalan.
Sen değil misin gönlümü çalan,
Bütün hislerimi elimden alan.
Yan diyorum gönlüme şimdi,
Sensizlik zaten talan.
Bir demet hüzün değil mi arda kalan.

Sensiz anlamsız dizelerde bir heceyim artık,
Ya da başlıksız bir şiir.
Anlamını kaybetmiş bir mısra.
Şu gönlümde esen fırtına nedir?
Belki de adını yazdıracak asra.

Gel çaresiz gönlüme çare olasın,
Gel ki kalbime aşk diye dolasın.
Hayatımın anlamı, uzaklardaki yarim,
Ömrüme ömür katan hayalim…

Erenşah