Şer Yolu

kocaman bir bulut kadar doluydu adam

gözleri donuk camdı

içinden dökülenden, kaldırımlar k ı r ı l d ı

susan kahkahalarda, yandı yandı kavruldu

örümcek ağına düşmüş sinek gibi, boştu çabası

tekmil hazırdı yanı başında

akşam

onu daim bekleyen, bir oydu yalnızca

sisli hayâl bahçelerinde başı

yorgun rüzgârla

kendini yaşatamayan zamandan geçerken

kar beyazı olmayan ömründe

bir tek sessizliğe sövdü

kaldırımlarda çiğnenmişti düş gülü

doğru yolu kesmişti ş e r hançeri

bugünü yoktu

yıkılmıştı köprü, yarına geçiş yoktu

bir gizdi

bir düğümünü bile çözemediği, bin düğümdü hayat

sedasız kalanda

bir kıvılcım yok ediyordu her şeyi

yüzündeki gölgeden anladı

bu, o değildi

iki uçurum arasında

zaman, ayak sürerken olmazlıklara

kendine ağlıyordu aynadaki resim

bir ayrıkotunun hükmündeydi ölümle

26 Kasım 2010

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....