Sessiz liman

Sessiz bir limanım şimdi,

Gelenleri  çoktan uğurladım

Ne çok hikaye biriktirdim gidenlerin ardından

Gidenin arayışı ve kalanın yalnızlığı var şimdi…


Sessiz bir limanım şimdi,

Duyduğum çığlıklar bir siren edasıyla uzaklaştı.

Acıyı gördüm gözlerinde, yoksul bir çocuğun;

Kaçamak ve ürkek bakışlarından kalan ne varsa.

Bu yüzden suskun,

Bu yüzden garip bir suçlu edasındayım.

Doyuramadım seni çocuk…

Sevgiyle sarmalanmış bir yarın yaratamadım sana

Küskünlüğüm ve suskunluğum hep bu sebepten…


Sessiz bir limanım şimdi,

Acıyla ve açlıkla sınanmış bir dünyada ellerini tutamadım çocuk.

Kendi uçurumlarımıza tutunamadığımız tüm o savruk zamanlarda

Yalnız ve kederli bu dünyadan bir rüzgar gibi estin.

Kokunda acı

Kokunda keder

Kokunda payıma düşen çaresizlik var şimdi…


Sessiz bir limanım şimdi,

Acının ve yoksulluğun rengi, ırkı yok

Dillerim lal artık.

Anlatamadığım, bilemediğim bir dünyadan konuk gibi geçerken;

Sana karşı suçluyum çocuk;

Savaşların sebeplerini anlatamam

Açlığın sebeplerini anlatamam

Kapını çalan ölümü anlatamam

Anlatamadığım bu dünyada

Sessizliğim, belki de suskunluğum hep bu sebepten;

İşte bu sebepten sessiz bir limanım şimdi...