Sevgi ağacı

Biz bir çınarız
Parktayız
Temiz suyumuz
Temiz gıdamız var
Ne derdimiz 
Ne de tasamız var bizim

Ben küçükken daha
Yanıbaşımda bir nefes hissettim
Toprağımız yürüdü dipte
Bir telaş bir heyecan
O bana ben ona yöneldim
Buluşup dolandı köklerimiz birbirine

Gövdelerimiz de yanaştı birbirine
Dokunup birbirimize sarıldık
İkiyken bir olduk
Ne çok yıllar geçirdik
Aynı gövdeden yükseldik

İki dal uzatıp göğe
Kalbimizi oluşturduk yıllarca
Sonra yine buluştu dallarımız
Dallarımız arasında
Kalbimiz açık şimdi
Hünerli mevsimler geçer içinden

Sevgi ağacı derler bize
Altımızdan sular
Üstümüzden yıldızlar akar
Kesmezlerse eğer
Nice nesillere gölge oluruz
Çok zaman var daha
Zaman diş geçiremez bize