Sevgi

Sevgi kabullenmeyi mi getiriyor beraberinde. Başka zaman ya da farklı bir konumda katlanılamayacak durumlara katlanmayı mı öngörüyor?
Bazen de onursuzlaşmayı gurgursuzlaşmayı mı?
Sevgi bu kadar güçlüyse neden insan en çok sevdiğine veriyor en büyük acıları... En söze alınmayacak sözleri sarfettiriyor? Kimi zaman kin, kimi zaman öfkeyle ağzında tutamıyor basitçe harcayabiliyor karşısındakini. Hemde en çok sevdiği insanı.!

Sevgiden mi yapılıyor tüm bunlar?

Bu tezat gerçekten. Oysa insan sevdiğine bir başkasının verebileceği en ufacık zararı karşısında çılgına dönebiliyorken neden kendisi o cezayı kendi elleriyle kesiyor sevdiğine...

Sevgiler de tekellendi sanki. Seven sevdiğine her şeyi yapabilme hakkına sahip. Uğruna da ölebiliyorken yeri geldiğinde sevdiğini yıpratmaktan da geri duramıyor.

Sevmek her şeyi sineye çekmekle eşanlama geliyor o zaman. Sevgiden yapılıyor her türlü yanlış, her türlü incitici, kırıcı, yıpratıcı söz sevgiden söyleniyor öyle mi?
………

Oysa, sevmek naif bir iştir. İncitmekten korkmaktır sevdiceğini, sakınmaktır kendi gözünden bile...
Öfkeyi, kini taşımamaktır yürekte.
Anlamaktır, anlayışla karşılamaktır, karşısındaki gibi düşünmese bile...
Karşılılıklı bir veriştir sevgi. Emin olmaktır, saygı duymaktır birbirine.
Sevmek zor iştir, ağır bir sorumluluktur layıkıyla yapabilecekler için. Her şeyin başıdır sevgi. Ama asıl olan sürdürebilmektir yaşam boyu... Azalmadan çoğalatabilmektir.

Dürüst olmaktır, çaba göstermektir. Her türlü çaresizliğin karşısında dimdik ayakta tutabilecek gücü bulabilmektir. Ve hep yanında olmaktır sevdiceğinin..
Eleştirirken bile kişiliğine değil düşüncelerine yönelik olmalıdır söylenen fikirler.
Farklı bir birey oluşunu kabullenmektir. Sevmek emek işidir. Gönlünü koymaktır ortaya…

Derin bişiydir.

Sert rüzgarlara karşı durabilen gücünün olması demektir içinde... ayakta durabilecek gücü bulabilecek kadar sevmek demektir sevgi...

Günümüzde kaç kişi bu denli sevebiliyor birbirini? Bilinmez. Ama geçmiş yıllarda yaşamış o sevgi dolu insanların, sandıklarında sarıp sarmaladıkları sararmış tülden bezlerde saklı sevgileri yaşamayı kim dilemez ki?

Bugün, o sevgiler yaşanamaz mı ki?