- Kategori
- Gündelik Yaşam
Sevgi
“<ı>Gelin tanış olalım,işi kolay kılalımı>.”diyen Yunus Emre’den bu güne yüzyıllar geçti.
Belki tanış olduk, ama işi kolay kılamadık galiba.
Cehaleti yok edemedik,”Kan davası,töre,namus,berdel,tarla,toprak” dedik, akıl ve mantık süzgecinden geçir
meden,vicdanla sorgulamadan bugünlere geldik.
Bir güle yaklaşırken dikenini gördük,dikenin gülü olduğunu görmek istemedik.
Oysa yaşam sevgiyle güzel. Sevmek,sevilmek ve her şeyden haz alabilmek ne güzel.
Bir an için bile olsa,
Düşünsek…
Yağmurun ardından kendini gösteren o muhteşem gökkuşağını, çiçekleri,baharı,doğayı,insanları ve en önemlisi insana; insan olduğunu hatırlatan en güzel duyguyu..
Sevgiyi..
Kin ve nefretin karşısındaki en güzel duyguyu…
Çünkü “o” diğerleri gibi değil…
Dünyaya geldiğimizde annemizin kollarında bizi sarıp sarmalayan, “Çünkü” lere bağlı olmadan var olan,içinde;
”hasret,umut,paylaşmak,güvenmek ve yaşamak” olan sevgiyi düşünsek..
İnanın, sonuç mutluluktur.
Bir başka baharda aynı kırlangıçlar olmasa da,belki başka bir kuşun kanadında,belki bir suyun kaynağında, bir ağacın dalında, ya da güneşin ufuklarında olsa da, o duygu yüreğinde oldukça korkma.Sevginin değerini en iyi anlayan “zaman” bunu bilir.
“<ı>Hatırlar mısın doğduğun zamanları ? Sen ağlarken herkes sevinçle gülüşüyordu. Öyle bir ömür geçir ki, herkes ağlasın sen öldüğünde. Sen mutlulukla gülümse, sabırlı, sevecen, erdemli ol...” ı>Yüzyıllar ön
cesi tapınak yazısında sevgi ve sevecenlikten bahsederken , böyle diyor insanoğlu.
Unutmayalım ve içimizdeki sevgiyi paylaşıp, büyütelim.Annelerimiz bize bunu öğretmedi mi,neden hatırlamıyo
ruz..?