SEVGİDEN GERİYE NELER Mİ KALIR

Sevgiden, sevmelerden geriye neler mi kalır?.. Yazayım, bilecek miyim bakalım…

Bazı insanlar severler ya..

Gün gelir bitip, tükenip, geçip gider ya sevgi..

O zaman sevgiden geriye ne kalır?..

Neler kalır?..

Bir tek gümüş yüzük kalır.. Altın da olabilir..

Yolculuklar kalır..

Söylenen sözler.. Bu sözlerin de en iyileri olduğu kadar kötü olanları, incitenleri de kalır..

Vedası kalır geride sevginin..

Gözler de tutamaz kendini, bir de gözyaşı..

İçilen çaylar..

Gidilen yerler..

Sevgi akışı içinde tanınan yeni insanlar..

Yazılanlar, söylenenler, konuşulanlar, dinlenenler, görülenler, bakılanlar kalır geride..

Yürümeler bir de..

Mektuplar da kalır.. Saklanır mektuplar son nefese kadar..

Yağmur, kar, bahar, kış, yaz, çiçekler, ağaçlar, bulutlar, gökyüzünün maviliği, geceyi karanlıktan kurtaran ay..

Güneş bir de, gündüzün güneşi kalır geride..

Hüzün, evet o da kalır..

Asıl ne kalır geride biliyor musunuz, Aşık Veysel’in o dediği…

Sormuşlar ya Aşık Veysel’e, o da:

-Kavuşursan aşk olmaz, kavuşmazsan aşk olur..

Demiş..

Sevgiden geriye sadece aşk kalır..

Bu fani dünyada n göçünceye kadar da öylece kalır içinde, ruhunda, vicdanında, insanlığında, aklında, ahında ve yazgında..

Her insan sormuştur kendine: ‘Sevgiden geriye ne kalır?’ sorusunu.. Bilmem, cevaplayabildim mi?..