Sevgiliye hasret gözlerim kapanıyor artık

Ömür boyu kar, yağmur yiyen bedenim ıslanmış.

Benliğime çökmüş ağırlık, bedenim taşımıyor artık.

Denizin ufkunda kaybolan güneş gibi sararıp soluyorum.

Her gecen gün yavaş yavaş batıyorum, ben artık.

Onca yılın acı hatıraları çökmüş başıma, taşınmıyor.

Denizde su alan gemi gibi, batıyorum ben artık.

Işığa hasret gözlerimin feri yavaş yavaş azalıyor.

Her gecen gün yavaş yavaş gözlerim kapanıyor artık.

Maviye, yeşile, güneşe hasret gözlerimle,

Özlemlerimin peşine koştum bunca yıl, yoruldum artık.

Doymadım, dünyada sevgiye, sevdaya, aşka.

Artık sönüyor ışığım, yavaş yavaş gözlerim kapanıyor artık.

Ayrılık zamanı yaklaştıkca hüznüm artıyor.

Yanan yüreğim, sessizliğini bozuyor artık.

Ruhumun ışığı azalıp, artıkca yorgunluğum,

Dayanmayan yüreğim haykırıyor artık.

Gönlüm kırgın, duygularım fay hattı gibi kırık.

Yorgun düşen yüreğim, terk ediyor beni artık.

Güneşim ufukta yavaş yavaş sararıp soluyor.

Sevgiliye hasret gözlerim kapanıyor artık.

25.02.2010

Cahit KARAÇ