Sevgisiz yaşanmaz!

Sevgi, hayatın her aşamasında ihtiyaç duyulan eşsiz bir güç kaynağıdır!
Ve mutlu bir yaşam sürmek isteyen insanların can simididir adeta!
Ancak, günümüz koşullarında insanlar sevgisizlik bataklığında yetiştirilmektedirler maalesef!

Çocuğumun bana bu kadar bağımlı olmasını istemiyorum, alışsın şimdiden, kreşe verdiğimde arkamdan zırlamasın, hesapları yapılır.

Çünkü onların düşüncesinde aşırı sevgi gösterisi çocuğu şımartır, dolayısıyla ciddiyeti ve eğitimlerini bozar.

Oysa çocuk, ailesinden aldığı sevgiyi son damlasına kadar kalbinde biriktirir ve yaşamı boyunca dağıtır etrafına.

Sevdikçe, sevildikçe güçlenir, aldığı her nefesin keyfine varır, içi rahatlar, huzurlu hisseder hep kendisini

Bu nedenle, çikolata ya da oyuncak pazarlıklarından önce hissettirilmelidir sevgi.

Çünkü, anne ve babalarının yaptığı gibi çıkar hesapları henüz oluşamaz onların düşüncelerinde.

Ama kimi otoriter olmak meraklısı anne babalarının yaptığı gibi uykularında sevip okşayarak değil!.

Hatta, gündelik sorunlarının acısını onlardan çıkartmak istercesine, o masum miniklerini sertçe kendilerinden uzaklaştırarak hiç değil!

Oysa, bu canice davranışlarıyla aslında temelsiz bir yapı inşa etmektedirler.

Ve, olası kişilik bozukluklarının neden olacağı yanlış yollara sapmaların tek sorumlusudurlar..

İleriki yaşlarında karşılaşılan olumsuzluklarda kendilerini savunmaları ise çok basit bir cümleden ibarettir.

Amaaan, insanın içinde olsun!

Kocaman adam!

"Ne yapsan boş!"