- Kategori
- İlişkiler
Sevgiye ne kadar ihtiyacımız var?
Sevgi… Aslında küçücük bir kelimedir. Milyonlarca da anlamı vardır, hayatı anlamlı kılan.… Bizi mutlu kılan…
Sevgi denilince aklımıza; kimimizin vatan sevgisi, kimimizin anne-baba sevgisi, kimimizin sevgiliye olan sevgisi gelir. Belki de parasının olmadığını bildiği halde baloncunun küçük çocuğa balon vermesinde saklıydı sevgi. Belki de komşusunun getirdiği bir kap yemekle mutlu olabilen yaşlı teyzenin minnettarlıkla bakan bakışlarıydı. Kim bilir?
Bence sevgi; hayatta var olan, yaşanmaya değer en güzel duygudur. Şöyle bir sevgiyle baksak etrafımıza; doğan güneşin güzelliğini, sokakta oynayan çocukların gözlerindeki ışıltıyı, dalgaların kıyıya vuruşunu, sırf evine para götürebilmek için sokakta ayakkabı boyacılığı yapan babanın umudunu ve çocuklarına sevgiyle yaşamayı aşılayan annenin mutluluğunu… Her şey alabildiğince güzel olur. Sevgiyle bakınca etrafa, her şey bir başka görünür insanın gözüne, başka bir anlam kazanır. Mutluluk, masumiyet ve umut.
“ Sevginin yaşanmadığı yerde insan tutsak, yaşandığı yerde de mutlu ve özgür olur.” Niçin kendimizi tutsak edelim ki? Aslında bu söz sevginin gerçek anlamını bize layıkıyla açıklıyor. Her ne kadar bazı insanların bunlardan haberi olmasa da, sadece maddi hayata önem vererek duyguları hiçe saysalar da doğru olan yol, sevginin bulunduğu yoldur.
Sevgi böyle güzelken; sevgisizlik olmalı mı hayatta? Aslında sevginin gösterilmediği yerde ne mutluluk vardır ne huzur. Şöyle bir bakarsak etrafımıza. Sevginin yaşanmadığı yerde aslında insanların sevgiye ne kadar muhtaç olduklarını görebiliriz. Birçok örnek vardır sevgi eksikliğine dair. Anne ve babasını bir trafik kazasında kaybetmiş ve yetimhanede büyümüş bir çocuk… Huzurevinde ömür tüketen bir ihtiyar… Oysa ne kadar da muhtaçtır onlar sevgiye. Onlara sevgiyi ne gösteren vardır, ne de ellerinden tutup yardım eden birileri. Bunlar sadece birkaç örneğidir sevgi eksikliğinin. Daha niceleri vardır ki bilmediğimiz.
Dünyadaki herkes sevgiye muhtaçtır. Parayla, mevki ve makamlarla elde edilmez sevgi. Samimi duygularla elde edilebilir ancak. Belli edilmeyen, gösterilmeyen sevginin hiçbir anlamı yoktur. Ne kaybederiz ki çevremizdekilere sevgimizi versek? Cevabı çok kolay aslında. Hiçbir şey. Nasıl ki “ Bir mum diğer mumları tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmezse biz de severek, sevgimizi vererek, paylaşarak hiçbir şeyimizi kaybetmeyiz.
Hayatta değer verdiklerimiz yanımızdaysa eğer, daha ne bekliyoruz ki sevgimizi göstermek için? ‘’Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz.’’ diyen Yunus Emre gibi haykıralım sevgimizi bütün dünyaya. Açalım kucağımıza sevgiye muhtaç gönüllere.
Sevgiyle kalmanız dileklerimle. (Seyfi ÜLGÜL)