Sevindi karanlık

Gece sessizdi, bir o kadarda yalnız.
Karanlıklardan, ta uzaklardan bir güzel gülümseme,
Tanıdık simasıyla selamladı güzel yüzüyle...
Eskilerden gelen sıcak, sevinç veren bir hoşluktu,
Her taraf aydınlandı birden, sevindi karanlık...

Yalansız, dostça, arkadaşça duygularda bahar açtı...
gecenin sessizliğinde gelen selama bu kadar sevinilir miydi?
Acılarla, kederlerin arkadaş olduğu yaşamımda yeniden
Mayısın o gül kokusunu, uzaklardan duydum...
Her taraf aydınlandı birden, sevindi karanlık...