Sıcacık, parlak günlere özlem!

Günlük güneşlik yaz havası çekip gitti.
geldi yine güz karanlığı..

Lambaları sönük salonumda..
havanın an be an kararışını izliyorum..
oysa erken bi saati, gündüzün..
pencerem, günışığını sızdırmamak için sözleşmiş..

Orkos adlı şarkı, sessizce fısıldıyor bana,
karanlığın geçeceğini.
bekle.... diyor..
gökyüzünü delercesine çakan gökgürültüsünün
hemen ardından..
bulutlar tüm kızgınlıklarını kusuyor, yeryüzüne..
fırlattıkları beyaz taşlar kaplıyor, dört bir yanı..
kaçası geliyor insanın..
ama...

Ümit tohumları ekilmiş yüreğimize bir kere..
başka türlüsünü beceremeyiz.

Düşlerimizle yeniden uyanacağız sıcacık, parlak günlere..
penceremde görünen karanlık yalan, terk edecek bizi..
ve yeniden yeşerecek yaşam.

Serap YALÇIN HOŞGÖR/21.05.2009